ایبوپروفن از علائم کوه‌زدگی جلوگیری می‌کند:

انجمن پزشکی کوهستان ایران: کوه‌زدگی مشکلی است که نه تنها برای کوه‌نوردان، بلکه برای افرادی که به ارتفاعات سفر می‌کنند نیز مشکلاتی همچون خسته‌گی و سرگیجه ایجاد می‌کند. محققان تلاش می‌کنند تا بدون درمان بر این مشکلات غلبه کنند اما گاهی اوقات مصرف قرص اجتناب ناپذیر است.

 تحقیقات انجام شده در دانشگاه استمفوردبریج نشان داده است که بعضی از داروهای بدون نسخه می‌توانند مشکل ارتفاع زدگی را در ورزشکاران برطرف کنند. جزئیات این تحقیق در "‌تاریخچه پزشکی فوری" چاپ شده است.

 دکتر گرانت لیپمن می‌گوید که کوه‌زدگی با سر درد، خسته‌گی، سرگیجه، حالت تهوع و کم اشتهایی همراه است. تحقیقات اخیر وی سعی در این دارد تا راهی برای جلوگیری از این مشکل پیدا کند. ایبوپروفن داروی بدن نسخه ای است که برای جلوگیری از تورم و به عنوان مسکن استفاده می‌شود. ورزشکاران به دلیل ضد تورم بدون این دارو با آن آشنا هستند.

 در مطالعات دکتر لیپمن 86 مرد و زن ورزشکار مورد بررسی قرار گرفتند. کوه‌زدگی مشکل اساسی برای کوه نوردان است. کوه‌زدگی باعث ایجاد مشکلات طولانی مدت می‌شود و تورم مغزی نیز ایجاد می‌کند.

 لیپمن می‌گوید: ایبوپروفن راهی برای جلوگیری از کوه‌زدگی است و می‌تواند به ده ها میلیون نفر که هر ساله به ارتفاعات سفر می‌کنند کمک کند. افراد مورد بررسی در تحقیقات به ارتفاعات رفتند وهر روز میزان ایبوپروفن مصرف کردند، بررسی‌ها نشان داد که در 69 درصد موارد علائم کوه‌زدگی کاهش یافته است. هنوز کاملا مشخص نیست که چرا کوه زدگی ایجاد می‌شود، تنها دلیلی که برای آن مطرح است، کمبود هوا و اکسیژن کافی است.

 داروهایی برای کوه زدگی وجود دارند مانند دکستامتازون و استازولامید که عوارض زیادی دارند، دکستامتازون باعث بالا رفتن قند خون، هذیان‌گویی، افسردگی و بی‌خوابی می‌شود، استازولامید باعث ایجاد حالت تهوع، سرگیجه و خستگی می‌شود که بیشتر شبیه همان کوه زدگی است.

 لیپمن می‌گوید : ایبوپروفن دارویی است که راحت قابل دسترسی است. ایبوپروفن اگر شش ساعت قبل از صعود خورده شود، موثر خواهد بود، در حالی که استازولامید را باید از یک روز قبل مصرف کرد. البته مصرف بیش از حد ایبوپروفن نیز مناسب نیست زیرا باعث مشکلات گوارشی و کلیه می‌شود.

یکی از دلایلی که باعث می ضشود در ارتفاع دچار بیماری ارتفاع شویم

:: موضوعات مرتبط: آسیب ها و درمان، ،

ادامه مطلب...

دانلود کتاب اصول کمکهای اولیه و احیاء:

انجمن پزشکی کوهستان ایران: یکی از اهداف وبلاگ انجمن پزشکی کوهستان ایران معرفی انتشارات و کتب مرتبط با کمکهای اولیه جهت استفاده در برنامه های کوهنوردی است. در اینجا یکی از کتاب های مفید را برایتان معرفی می نماییم.

دانلود کتاب اصول کمکهای اولیه و احیاء

جهت دانلود این کتاب روی آن کلیک نمائید یا به لینک زیر مراجعه نمائید:

Download link : First Aid & CPR Book

ناشر: موسسه آموزش عالی و معاونت آموزش و پژوهش جمعیت هلال احمر
با همکاری دانشگاه علوم پزشکی بقیه ا… (عج)

برچسب‌ها: انتشارات کوهنوردی

ادامه مطلب رو حتما بخونید.

لطفا این مطلب رو حتما تا اخر بخونی.

تجربه  علی عسگری در خصوص ادم ریوی

سلام خدا قوت تجربه خودم رو خصوص بیماری ریوی در ارتفاع

حدود پنج سال پیش بعلت سرماخوردگی شدید.دچار بیماری ریوی شدم.البته ناگفته نماند که حدود دوسال رو با دوچرخه در تهران پر از دود رکاب زدم.که باعث شد بنده ذات الریه بگیرم.خلاصه دوازده روز در بیمارستان بستری شدم.بعد از اون خیلی ضعیف شدم.بطوری که حتی نمیتونستم یه دور کامل بدور زمین چمن به سرعت راه برم.چه برسه به اینکه مثل دونده ها برم.کوه هم که کلا تعطیل شد.زیر نظر پزشک از داروهای مخصوص استفاده کردم. حتی از اسپری مخصوص آسم نیز استفاده میکردم.کم کم بدنم روز به روز تحلیل رفت.دیدم که اگر قرار باشه به نظر پزشک عمل کنم باید مثل ادمهای بیمار همیشه دارو به دست باشم و ورزش رو کلا باید کنار بزارم.منم که عاشق کوهنوردی بودم.دوباره به آهستگی شروع به کوهپیمایی کردم.خلاصه وضعیتم به حالت اول برگشت.ولی بیماری ریوی همچنان با من دست و پنجه نرم میکنه.بطوری که در برنامه دماوند تمام علائم بیماری ادم ریوی رو در خودم مشاهده کردم.بلافاصله به پایین برگشتم و حالم خوب شد.هفته گذشته از مسیر گرمابدر به سمت بلده ،برنامه داشتیم و هنگام صعود به قله کبود،(3450 متر) باز مشکل ریوی سراغم اومد وکلی بدردسرم انداخت.سرعت حرکتم رو کلی پایین اورد ولی این بار دیگه امکان برگشت وجود نداشت.ناچارا به یال قله رسیدیم.بلافاصله به سمت پایین حرکت کردیم و بعد از مصرف استالازومید به دوستانم گفتم اگر حالم بد شد بهم امپول دگزا بزنند.استراحت کردم و کمی حالم بهتر شد.ودوباره بعد از یک صعود به طرف دره سراسب حرکت کردیم. شب رو در منطقه ای خوابیدیم البته تقریبا تا صبح خوابم نبرد.دوباره استالازومید خوردم و حدود 5 صبح خوابم برد.وبعد از فرود کامل و حرکت در مسیر دره حالم کاملا خوب شد.این چندمین باره که با این مشکل برخورد میکنم..ولی یه جوری دیگه بهش عادت کردم.

خوب حالا گزارشی که یکی از دوستان در برنامه علم کوه براش پیش اومده رو حتما بخونید.امیدوارم که تونسته باشم با ارائه این

مقاله کمکی به شما همنوردان عزیز کرده باشم.با ارزوی سلامتی برای همه دوستان و همنوردان عزیزم.

:: موضوعات مرتبط: آسیب ها و درمان، ،
:: برچسب‌ها: بیماری ریویی و ادم ریوی (یک تجربه),

ادامه مطلب...

بهداشت ورزشی عبارت است از برخوردى اصولی مهم جهت پیشگیری، درمان و توانبخشى صدمات ورزشی. پیچیدگى ورزش‌هاى جدید و کثرت شرکت‌کنندگان در تمامى سطوح سنی، به این امر اهمیت بخشیده است.

به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز،  با رعایت اصول بهداشت ورزشی، استعداد ورزشکار به آسیب‌ها کاهش مى‌یابد و در نتیجه هم در وقت و هزینه‌اى که صرف درمان ورزشکار آسیب‌دیده مى‌شود صرفه‌جوئى خواهد شد و هم کارآئى ورزشکار دچار تغییر نمى‌شود.

رعایت بهداشت ورزشی، پیشرفت پرورش و تامین سلامت ورزشکاران می‌باشد و شامل سلامت جسمی، فکری، اجتماعی و روانی است.

نکات بهداشتی هنگام فعالیتهای ورزشی :

-پس از ورزش، جهت نظافت بدن، با آب گرم دوش بگیریم.
-سعی کنیم پس از تمرین و بازی، لباسهای ورزشی خود را شسته و زیر نور آفتاب خشک کنیم.
-لباسهای ورزشی آغشته به عرق بدن، محیط مناسبی برای رشد قارچهای بیماری زایی است که در صورت عدم شستشوی آنها می‌توانند انسان را مبتلا نمایند.
-بهتر است فاصله غذا خوردن تا شروع تمرینات ورزشی، کمتر از ۳ ساعت نباشد تا هضم و جذب مواد غذایی به خوبی انجام گرفته و خون به مقدار کافی در دسترس ماهیچه‌ها باشد.
-نیم ساعت قبل از تمرین و یک ربع بعد از آن، از آشامیدن نوشیدنی‌های خیلی سرد باید خودداری نمود.
-بعد از تمرینات و مسابقات ، تنها مواد غذایی مناسب،نوشیدنی‌ها مخصوصاً آب میوه‌ها هستند
-در هنگام ورزش کردن در زمین یا سالنها باید به موانع و خطرات توجه کنیم.
-هنگام استفاده از ابزار و وسایل ورزشی هوشیار باشیم و چگونگی استفاده از آنها را بدانیم تا از ورزش خود لذت ببریم
-ورزش و تمرینات را با توجه به فصل انجام دهیم. اگر در فصل گرما هستیم ورزشها وحرکات را سبک، ملایم و با فاصله انجام دهیم و اگر در فصل سرما هستیم، حرکات وتمرینات را پی در پی و به تندی انجام دهیم
-سرما ورزش در فصل گرما ورزش ملایم‌تر و در فصل بیشتر و شدیدتر مناسب است
-پس از فعالیتهای ورزشی  نباید در معرض جریان هوای سرد قرار گیریم زیرا احتمال ابتلا به امراض مختلف از جمله بیماریهای کلیوی همواره وجود دارد.
-از ورزش کردن در هوای آلوده خودداری کنید
بهتر است لباسهای زیرکه مستقیماً با بدن تماس دارند از جنس پنبه و سفید رنگ باشند
-تا حد امکان از لباسهای رنگی و دارای الیاف مصنوعی به عنوان لباس زیر استفاده نشود.
-لباسهای زیر راباید زود به زود عوض کرد.
-به هنگام ورزش باید از لباس کم و مناسب و کفش فاقد پاشنه بلند استفاده نمود
-ورزش حتی الامکان باید در هوای آزاد صورت گیرد
-استفاده کافی از ظرفیت تنفسی یعنی تنفس عمیق و کافی ضروری است بدین منظور باز بودن و پاکیزه بودن مجاری تنفسی فوقانی لازم است
-از فعالیتهای ورزشی سنگین بطور ناگهانی باید اجتناب نمود. توصیه می‌شود فعالیتهای ورزشی را ازمقدار کم و نسبتاً سبک شروع نموده و بتدریج مقدار و شدت آنرا افزایش دهید.
-از ورزش کردن با شکم خالی بپرهیزیم.
-نوع ورزش را باید به تناسب سن و جنس انتخاب کرد
-ورزش نباید بعد از یک فعالیت جسمی یا فکری سنگین صورت گیرد.
-بعداز ورزش در حالیکه بدن عرق دارد نباید در معرض جریان هوا قرار گیرید.

ادامه مطلب را حتما بخوانيد

افراد بسیاری گله‌ دارند که‌ احساس‌ نامطلوب ضعف و خستگی‌ را در طول‌ روز تجربه‌ می ‌کنند و توان‌ و نیرویشان‌ در حد قابل قبول نیست.اما چه عواملی موجب احساس ناخوشایند خستگى می شوند و آیا راه‌حلی برای این مشکل وجود دارد؟

به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز، ” خستگى ” فقدان کارآیی و بی میلی نسبت به هر نوع کار دارد. به طور خیلی جزئی تر خستگی در مفاهیم خستگی فیزیکی، خستگی ذهنی و …. تعریف می شود.

به طور معمول خستگی به دو نوع خستگی عضلانی و خستگی عمومی تقسیم می شود.

مورد اول پدیده ای دردناک است که ناشی از فشار بیش از حد بر روی عضلات می باشد و در آنجا جمع شده است. در مقابل خستگی عمومی مفهومی به معنی احساس سستی و بی میلی نسبت به هر نوع کار اشاعه یافته است.

این دو شکل خستگی ناشی از فرایندهای کاملا متفاوت فیزیولوژیکی می باشند و باید در بخش های مجزا مورد بحث قرار گیرند .

اکثر ما کار را به خانه می‌بریم. همین طور حرف زدن با تلفن و کار با لپ‌تاپ و رایانه را در منزل هم ادامه می‌دهیم و بدون توقف تا نیمه شب تلویزیون تماشا می‌کنیم. با این کار خود را از ساعات اولیه خواب شبانه که تاثیر بسزایی در آرام کردن و ترمیم اعصاب خسته و سرحال کردن بدن دارد محروم می‌کنیم.

گرچه بدون شک بدن شما بدون ورزش زودتر خسته و فرسوده می‌شود. اما پس از انجام کار و کوشش و ورزش نیز بدن و ماهیچه دچار حالتى از کسالت و علائم جسمى به نام خستگى مى‌شود.

خستگى ماهیچه‌اى نتیجهٔ انباشته شدن اسید لاکتیک در بدن است که تولید این اسید به‌دلیل سوخت و ساز شدیدى است که در ماهیچه ایجاد مى‌شود.

استراحت راه کار خوبى براى جبراى خستگى است. اکسیژن از راه خون به ماهیچه‌هاى خسته مى‌رسد و اسید لاکتیک انباشته شده به‌تدریج دفع مى‌گردد.

:: موضوعات مرتبط: آسیب ها و درمان، ،

ادامه مطلب...

سردرد در ارتفاع:

انجمن پزشکی کوهستان ایران: بخش پرسش و پاسخ پزشکی بخش مهمی از وبلاگ انجمن پزشکی کوهستان است که به مشکلات شایع کوهنوردان می پردازد. شما می توانید مسائل و سوالات پزشکی خود در زمینه بیماریهای ارتفاع و ورزش کوهنوردی را در این بخش مطرح کرده و پاسخ آنرا در اسرع وقت دریافت نمایید:

البته بجز قرصهایی که برای ارتفاع مصرف می شود.

جواب: سردرد جزو علائم اولیه بیماری حاد کوهستان یا AMS است. معمولا سردرد در ارتفاع در استراحت شبانه بیشتر اتفاق می افتد و در حین صعود بدلیل اکسیژن گیری بهتر بدن(کمک عضلات تنفسی فرعی سطحی و عمقی بین دنده ای) و پوزیشن و حالت بدن(عمودی بودن بدن) کمتر حس می شود. برای پیشگیری از بروز سردرد در ارتفاعات صعود تدریجی(بطور مثال با یک شب مانی در گوسفندسرا و هم هوایی بیشتر) می توان اختمال بروز سردرد را کمتر کرد(همان کاری را که کوهنوردان سایر کشورها و خصوصا اروپاییان در صعود به دماوند انجام می دهند). همچنین برای کاهش احتمال بروز سردرد یک روز به برنامه صعود اضافه کرد مثلا با یک شب اقامت بیشتر در بارگاه سوم دماوند و هم هوایی بیشتر نیز می توان احتمال بروز سردرد در ارتفاع را کاهش داد.
در روز استراحت در بارگاه سوم نیز می توان با صعود تا حدود آبشار یخی و ارتفاع حدود 5000 متر شدت و میزان بروز سردرد ناشی از ارتفاع را کمتر نمود.
همانطور که گفته اید دارو درمانی هم کاربرد دارد و از داروهای ضد سردرد همچون استامینوفن، بروفن و ژلوفن نیز می توان استفاده نمود.
باید توجه نمود که اگر سردرد همراه با علائم پیشرونده ارتفاع زدگی همچون تهوع، استفراغ، سرگیجه و . . . همراه باشد بهترین راه فرود به ارتفاعات پایین تر و کاستن ار ارتفاع است چون صعود به ارتفاعات بالاتر شدت علائم بیماری و سردرد را بیشتر و شرایط را برای درمان و حتی امدادرسانی سخت تر می کند.
سرعت صعود شما نیز از عوامل بروز و یا کاهش سردرد ناشی از ارتفاع می باشد شما باید شرایط و سرعت صعود خود را براساس فیزیولوژی و تحمل ذاتی بدن خود نسبت به ارتفاع تنظیم کنید. سرعت کمتر در حین صعود احتمال بروز سردرد ناشی از ارتفاع را کمتر می کند.

اگرچه انسان ترسی ذاتی از مارها دارد، اما ذکر این نکته ضروری است که ما موجوداتی مرگبارتر برای مارها محسوب می شویم. سالانه میلیون‌ها مار از

گونه‌های مختلف برای استفاده از پوست و یا گوشت آنها قربانی انسان می شوند.

ه گزارش گروه بین الملل زیست نیوز، مارها هموراه یکی از ترسناک‌ترین جانواران برای انسان محسوب شده‌اند. البته میانگین مرگ سالانه 30 هزار نفر به واسطه گزش مارها جای شگفتی چندانی برای این مساله باقی نمی گذارد. اگرچه تمامی مارها برای انسان خطرناک نیستند، اما در میان بیش از 2 هزار و 500 گونه مار شناسایی شده در جهان هیچکدام گیاهخوار نیستند.

زهر مارهای سمی در صورتی که مراقبت‌های درمانی لازم در مدت زمان مناسب صورت نگیرد برای انسان خطرناک بوده و می تواند به مرگ منجر شود. این در شرایطی است که زهر مارها مصارف مختلفی به ویژه در بخش پزشکی دارد. از سوی دیگر، مارهای غیر سمی بزرگی مانند آناکوندا نیز وجود دارند که نه با زهر، بلکه با قدرت عضلات ورزیده خود می توانند برای انسان خطرناک باشند.

اگرچه انسان ترسی ذاتی از مارها دارد، اما ذکر این نکته ضروری است که ما موجوداتی مرگبارتر برای مارها محسوب می شویم. سالانه میلیون‌ها مار از گونه‌های مختلف برای استفاده از پوست و یا گوشت آنها قربانی انسان می شوند.

 

آناکوندا

افعی اره‌ای

مار زنگی

مار جعفری

مار پیتون

مار ببری

مامبای سیاه

تایپان استرالیایی

مار مرجانی

شاه کبری

  

ادامه مطلب رو بخوانید

برنامه تمرینی بارفیکس برای سنگنوردان:

انجمن پزشکی کوهستان ایران: مطمئناٌ به عنوان کوهنورد، سنگنورد و ... یا هر چیزی که در آن فعالیت دارید یکی از دغدغه هایمان توانایی دستها و قدرت و استقامت دستها می باشد .

شاید خیلیها باشند که نتوانند حتی 1 عدد بارفیکس هم بروند و تعدادی هم هستند که توانایی بالایی در بارفیکس دارند . تمرینات زیر که ترجمه ای آزاد از سایت indoorclimbing می باشد خدمت هر دو گروه ارائه می گردد امید به آنکه مفید باشد .

بارفیکس یکی از موثرترین تمرینات جهت بدنسازی نیمه بالای بدن برای سنگنوردی و صعود می باشد . برای شروع باید یک میله بارفیکس تهیه کنید . در صورتیکه پول خرید آن را ندارید ممکن است در شرکت شما هم مثل شرکت ما میله هایی باشد که بی استفاده از سقف آویزان است و تا حالا کسی از آن آویزان نشده است !!

مساله مهمی که در این قسمت وجود دارد این است که قبل از عملیات بارفیکس حتماٌ باید بدن را آماده کنید .برای این کار 5 دقیقه جهت گرم کردن بدن و 10 دقیقه هم جهت انجام حرکات کششی بر روی عضلات بالا تنه خود وقت بگذارید ( مطمئن باشید که اگر یکبار مثه من جو شما را بگیرد و تعداد زیادی بارفیکس بروید و رگ گردنتان بگیرد حتماٌ گرم کردن را فراموش نخواهید کرد ) . گرم کردن موثر شما را از گزند آسیبها دور نگه می دارد . . . . . . . . .

:: موضوعات مرتبط: آسیب ها و درمان، ،

ادامه مطلب...

 معجزه سفیده تخم مرغ

مرد جوانی مزرعه ش رو با سم آفت کش سمپاشی می کرد و می خواست بدونه که چقدر از سم در مخزن باقی مونده. درپوش رو برداشت و فندک رو روشن کرد. بخار بلند شده از سم آتش گرفت و سراسر بدن اونو در بر گرفت. اون از روی تراکتور پائین پرید و فریاد زد. زن همسایه با حدود 10 تخم مرغ از خونه بیرون دوید و در عین حال فریاد می کشید "تخم مرغ بیارید". او تخم مرغها رو شکست وسفیده رو از زرده جدا کرد". وقتی آمبولانس رسید و مسئولین کمک های اولیه مرد جوان رو دیدن پرسیدن "کی این کارو کرده؟" همه به اون زن اشاره کردن و مامورین به اون زن تبریک گفتن. " شما صورت اونو از نابود شدن نجات دادین". در انتهای تابستان مرد جوان دسته گلی به اون زن تقدیم و از اون تشکر کرد. صورتش مثل صورت یک بچه صاف شده بود.

درمان معجزه آمیز سوختگی

در ذهن داشته باشین که این روش درمان شامل آموزشهای مامورین آتشنشانی هم هست. کمک ها اولیه شامل پاشیدن آب سرد بر سطح صدمه دیده و کاهش درجه حرارت برای جلوگیری از سوختگن لایه های زیرین پوسته. بعد سفیده تخم مرغ رو روی اون نقطه پخش کنید.

زنی که قسمت زیادی از دستش رو با آب جوش سوزانده بود، با وجود درد زیاد، آب سرد روی دستش ریخت (که خیلی هم دردناکه. من کشیدم می دونم) دوتا تخم مرغ رو شکست و زرده رو از سفیده جدا کرد، کمی اونها رو هم زد، و دستش رو در سفیده فرو برد. سفیده روی دستش خشکید و لایه ای روی دستش کشیده شد.بعداً یاد گرفت که سفیده تخم مرغ یک کولاژن طبیعیه و در تمام بعد از ظهر هر یک ساعت لایه دیگری بر لایه های فبلی افزود. در بعد از ظهر دیگه دردی احساس نمی کرد و روز بعد بسختی میشد اثری از سوختگی دید. 10 روز بعد، هیچ اثری باقی  نمونده و پوست رنگ طبیعی شو بدست آورده بود. نواحی سوخته شده به لطف خدا ، تاثیر کولاژن موجود در سفیده تخم مرغ که پر از ویتامینه کاملاً ترمیم شده بود.

مصرف الکل در ارتفاع و درشرایط کمبود اکسیژن یعنی در ارتفاع بالاتر از 2700 متر از سطح دریا که علائم بیماری های ارتفاع نظیر بیماری حاد کوهستان، ادم ریوی و ادم مغزی بوجود می آید، می تواند عوارض جدی در کوهنورد ایجاد کند.

اثرات الکل در انسان بیشتر ناشی از اثرات آن در سیستم مغزی عصبی می باشد، همچنین الکل در سایر سیستمهای بدن انسان از جمله سیستم گوارشی و کلیه و مجاری ادرار اثرات سوئی دارد.

الکل در ارتفاع باعث اثرات سوء و مضر ذیل است:

1- مصرف الکل در انسان با اثر بر سیستم مغزی عصبی باعث کاهش تمرکز و هوشیاری می گردد. این اثر در ارتفاع بالا که فرد نیاز به هوشیاری و تمرکز بیشتر دارد باعث اختلال در تصمیم گیری و قضاوت می گردد و می تواند شرایط خطرناکی را برای فرد بوجود آورد.

2- عدم تعادل و توجه از اثرات دیگر الکل در ارتفاع است. این شرایط می تواند در هنگام صعود و فرود بسیار خطرناک باشد و در مواقعی که نیاز به توجه بیشتر را می طلبد باعث سقوط فرد گردد.

3- مصرف الکل می تواند باعث افت فشار خون در فرد گردد. این افت فشار خون به حدی است که فرد بسختی می تواند صعود نماید و در مواقعی در فرود نیز فرد احساس ناتوانی می کند.

4- الکل باعث افت قابل توجه قند خون می شود. در چنین مواردی نیز فرد احساس خستگی مفرط می کند. همراهی افت فشار خون با افت میزان قند خون فرد باعث احساس ناتوانی در صعود و حتی در فرود در فرد می شود.

5- الکل ماده ای دیورتیک یعنی ادرارآور است این اثر در فرد می تواند باعث دفع مایعات بدن و در نتیجه کم آبی مفرط در کوهنورد شود که خصوصا در صعودهای زمستانی می تواند بسیار خطرناک باشد که می تواند زمینه ساز حوادث جدی نظیر سرمازدگی، هیپوترمی، یخ زدگی اندانها و افزایش غلظت خون و خطرات بروز لخته های خومی در بافت های حساس فرد گردد.

6- مصرف الکل در ساعت یا ساعتهای اول باعث ایجاد گرما در فرد می شود، ولی بعد از گذشت 2 تا 3 ساعت برعکس با بروز انبساط عروقی باعث ازدست دادن گرمای بدن و در نتیجه افت دمای بدن شده و فرد را مستعد هیپوترمی می نماید که چنین شرایطی در فصل زمستان می تواند بسیار خطرناک باشد.

7- در گذشته از الکل جهت امدادرسانی به کوهنوردان گرفتار در سرما در اروپا استفاده می شد ولی امروزه با توجه به مضراتی که در بالا بیان شد چنین چیزی رواج ندارد.

8- در هنگام مصرف الکل فرد بطور ناخودآگاد دچار فراموشی موقت می شود که به آن Blockout می گویند. در این مرحله فرد چیزی بیاد نمی آورد و بعد از پایان اثرات الکل فرد صحنه ها و شرایطی که داشته را فراموش می کند. این مرحله می تواند در وضعیت قضاوت و تصمیم گیری منطقی فرد خصوصا در شرایط خطرناک آب و هوایی بطور مستقیم تاثیر گذاشته و خطرآفرین باشد.

9- الکل می تواند با اثراتی که در سیستم مغزی - عصبی انسان می گذارد باعث اختلال در سیستم بینایی و شنوایی فرد شده و باعث بروز توهم هایی در فرد گردد که در شرایط حساس کوهنورد که نیاز به هوشیاری کامل دارد می تواند بسیار خطرناک باشد.

10- الکل بعلت اثرات سوء آن روی سیستم مغزی - عصبی باعث کاهش تعداد تنفس و کاهش اکسیژن گیری در ارتفاع و تشدید ارتفاع زدگی در کوهنورد می شود.

در نتیجه مصرف الکل در ارتفاع و حتی در شب قبل از اجرای برنامه های کوهنوردی(در ارتفاع پایین) بهر دلیل و عنوان ممنوع می باشد.

دکتر حمید مساعدیان

       سردرد ناشی از ورزش

منبع : www.relieve-migraine-headache.com

مترجم : فریدون شیرمحمدلی

این سردرد از بدترین نوع تسلسل باطل است. شما مبتلا به سردرد ناشی از ورزش می شوید ، ولی باز همان ورزش است که می تواند موثرترین روش  توقف سردرد تان باشد! برخی افراد دچار  میگرن از ورزش کردن می ترسند ، از اینکه ورزش ممکن است درد کوبنده ای ایجاد کند که می تواند ساعت ها یا روز ها ادامه یابد.افراد با سردرد های تنشی سعی می کنند ورزش کنند ، اما در می یابند که درد فقط افزایش پیدا می کند. در این مورد چه کار می توانید بکنید؟

چرا ورزش می تواند سبب سردرد شود؟

به چند دلیل سردرد ناشی از ورزش می توان گریبانگیر شما شود. ابتدا ، ذکر این نکته مهم است که سردرد می تواند علامت موردی بسیار جدی باشد. اگر چنین سردردی برای اولین بار بر شما عارض شد ، یا بسیار بدتر از سردرد های قبل است ، همین الان پیش دکتر بروید. دکتر می تواند موارد جدی تر را جدا کند و توصیه هایی به شما بکند.

در مورد اکثر ما ، علت آن جدی نیست! ورزش بسیار شدید شایع ترین علت می باشد.این نوع سردرد ناشی از ورزش به طور بسیار معمول در افرادی که ورزش هایی مانند وزنه برداری انجام می دهند پیش می آید. در مورد مبتلایان به  میگرن ، در صورت شروع یک برنامه ورزشی ، این سردرد ممکن است  تنها یک شوک به سیستم تان باشد. تغییرات اغلب باعث تحریک میگرن خواهند شد. برخی معتقدند که علت سردرد گشاد شدن رگ های خونی در طی ورزش است. در مورد بقیه ، علت افت سطوح قند خون است.

9                                  روش متوقف کردن سردرد ناشی از ورزش

1. قبل از آغاز ورزش خودتان را گرم و پس از ورزش سرد کنید.ابتدا کمی ورزش سبک انجام دهید یا چند دقیقه  حرکات کششی را امتحان کنید. این کار نه تنها سردرد ناشی از ورزش را از بین می برد بلکه به پرهیز از درد زیاد ماهیچه که می تواند بعدا به سردرد منجر شود ، کمک کند.
2. به آرامی شروع کنید. اگر تازه یک برنامه ورزشی را شروع کرده اید ، با ورزش شدید آغاز نکنید. می توانید چیزی به سادگی یک پیاده روی سریع روزانه را دنبال کنید و بعد وقتی بدن تان عادت کرد ، ادامه دهید. عقل حکم می کند که قبل از شروع یک برنامه ورزشی جدید ، به خصوص اگر بالای 40 سال هستید یا آسیب یا مشکل قلبی دارید ، با دکتر تان مشورت کنید.
3. به بدنتان خوب آب برسانید.یعنی آب بنوشید!
4. از ورزشی که شامل خم شدن طولانی مدت است اجتناب کنید.
5. اگر به توصیه های فوق عمل کردید و هنوز هم دچار سردرد می شوید ، قبل از شروع ورزش تعدادی از NSAIDs نظیر ایبوپروفن (Advil ) را امتحان کنید.
6. ورزش آرام تری را امتحان کنید. شدت کمتر ، کشش بیشتر . برای مثال اگر تنیس ایجاد مشکل می کند ، به جای آن شنا را امتحان کنید.
7. قبل از شروع ورزش  ، مصرف دارویی که رگ های خونی را منقبض می کند نظیر Ergomar را امتحان کنید.
8. اگر مشکل ، افت سطوح قند خون باشد قبل از شروع ورزش قرص گلوکز بخورید و بعد پس از اتمام ورزش ( در ظرف یک ساعت ) یک اسنک نشاسته ای یا از این هم بهتر غذایی کامل بخورید.
9. ورزش را به آرامی به پایان ببرید.اگر در حال ورزش شدید هستید ، به ناگهان متوقف نکنید.
10. داروهای مورد استفاده متداول : انجمن بین المللی سردرد می نویسد که  Indocin  ( داروی ضد التهاب ) به طور رایج برای درمان این نوع سردرد (سردرد primary exertional یا سردرد primary cough ) استفاده می شود. برخی بیماران ergotamine tartrate را هم مصرف کرده اند. در مصرف این داروها باید احتیاط کرد – اول حتما با دکتر خود مشورت کنید.

اگر این توصیه ها را دنبال کنید و به طور منظم ورزش کنید ، در می یابید که این سردرد ها کمتر و کمتر و فواید آن بیشتر و بیشتر می شوند. اجتناب از ورزش به خاطر سردرد ناشی از ورزش یک پس روی است. وقت آن است که رو به جلو و رو به بالا حرکت کنیم !

هنگامی که فردی تب دارد میزان مقاومت عروق محیطی و فشار خون او کاهش می‏یابد و با افزایش تب، امکان ابتلاء به اختلالات ناشی از کرما و بی‌آبی بدن زیادتر می‏شود. در ریه، ظرفیت تبادل گازها کاهش پیدا می‏کند.

به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز،  با افزایش تب ، در عضلات قدرت ایزومتریکی کم می‏شود و خستگی زودتر ایجاد می‏گردد. در نهایت همه عوامل فوق باعث کاهش اشتیاق ورزشکار به شرکت در فعالیتهای ورزشی می‏شود.

عفونت‌های مجاری تنفسی (عفونت‌های ویروسی و انواع سرماخوردگیها)، عفونت‌های گوارشی، اسهال، مسمومیت غذائی، عفونت زخمهای پوستی، عفونت‌های قارچی به خصوص بین انگشتان پاها، تبخال.

متخصصین پزشکی ورزشی توصیه می کنند که در هنگام تب از انجام فعالیتهای ورزشی مخصوصا سنگین و حرفه ای خودداری کنید. در صورت احساس کسالت شدید، از هو نوع فعالیت ورزشی خوداری کنید.

مطالعات نشان داده است که فعالیت شدید در دوره نهفتگی، سیر بیماری را بدتر می‏کند.

در عفونت‏های ویروسی چنانچه ویروس بتواند عضله قلب را آلوده سازد، فعالیت بدنی خطرناک است.

در تب شدید که دمای بدن از٣٨ درجه سانتیگراد فراتر می‏رود ، فعالیت را باید متوقف کرد. فعالیت بدنی در هنگام عرق کردن بدن که بعد از فروکشی تب حادث می‏شود ، به کاهش آب بدن می‏انجامد و در نتیجه باید ورزش را به تعویق انداخت، به خصوص اگر فرد دچار اسهال و استفراغ نیز باشد.

در صورت داشتن علائمی مانند تب، احساس بیماری، درد مفصلی یا عضلانی شدید، ضعف، آبریزش بینی و چشم درد، درد سینه، تنفس کوتاه، سرفه عمیق، احساس گرفتگی و کاهش شنوائی، گوش درد، قرمزی و تورم و درد زخم پوستی، تغییر رنگ شدید ادرار، ترشح چرکی و خونی از مجرای ادرار، هرگونه توده و تورم در اطراف گردن، زیر بغل و کشاله ران، تهوع، استفراغ، اسهال، بی اشتهائی شدید و افزایش بی دلیل و زیاد ضربان قلب، تا قبل از معاینه کامل توسط پزشک از شرکت در فعالیتها خودداری کنید.

در صورت شروع علائم فوق، حتما پزشک تیم خود را مطلع سازید و از تماس با دیگر بازیکنان پرهیز کنید.

بسیاری از بیماری های عفونی، از طریق تماس مستقیم و یا انتشار بزاق دهان در فضای اطراف انتقال می یابند. بنابراین در هنگام عطسه و سرفه حتما جلوی دهان خود را با پارچه بگیرید.

به هیچ عنوان به خصوص در هنگام شروع علائم، از ظروف غذای مشترک استفاده نکنید.

در صورت وجود تب، اسهال و استفراغ به نوشیدن مایعات کافی و غذاهای مقوی توجه زیادی داشته باشید. در مصرف داروهای تجویز شده توسط پزشک تیم، بسیار دقیق باشید.

در صورت داشتن تب بالای ۳۹درجه و ضربان قلب استراحت بیش از ۱۰۰ اصراری به شرکت در فعالیت های ورزشی نداشته باشید.

در صورتی که با فرد تب داری برخورد داشتید، برای شروع اقدامات درمانی و پیشگیری کننده حتما پزشک تیم را در جریان قرار بدهید.

گرفتگی عضلانی

گرفتگی عضلانی زمانی روی می دهد که عضله دچار اسپاسم شده و در آن حالت باقی بماند. این حالت توسط هر عاملی که در انقباض یا ارتجاع عضله دخالت دارد رخ می دهد.

مغز از طریق اعصاب ، پیام هایی به عضلات می فرستد ، وقتی سیگنالها از اعصاب به عضلات می رسند یک سری فرایند مرتبط به حرکت مواد معدنی در داخل و خارج عضله ، منجر به انقباض عضله می شود .

جریان الکتریکی به علت تفاوت غلظت مواد معدنی در دو طرف غشاء سلول برقرار می شود . در بدن انسان هر ماده معدنی ، یک یا دو بار الکتریکی دارد . جمع جبری باز مواد معدنی باید در داخل و خارج سلولها برابر باشد . اگر هر گونه تفاوتی موجود باشد ، جریان الکتریکی در طول عضله برقرار می گردد . سدیم و کلسیم در ابتدا در خارج سلولهای عضلاتی قرار دارند و پتاسیم در داخل این سلولها است . هنگامی که پیام از مغز به عضله می رسد، کلسیم به داخل سلولهای عضلانی و پتاسیم به خارج از آنها حرکت می کند .

این عمل منجر به یک فعالیت الکتریکی در طول عضله می شود که موجب انقباض عضله نیز می گردد . سپس هنگامی که بارهای الکتریکی نسبت به هم متعادل شوند از عضله رفع انقباض می شود . برای عمل طبیعی انقباض و ارتجاع عضلات نیاز به مقادیر کافی چربی و قند و اکسیژن است تا این مواد را تجزیه کنند. همچنین به غلظت کافی مواد معدنی سلولی هم نیاز است.
بدون در نظر گرفتن عامل ایجاد کننده ، درمان گرفتگی ها یکسان است . چنین عضله ای را باید توسط یک دست کشیده و به طور متناوب با دست دیگر آن را ماساژ داد.

برای مثال :
در گرفتگی عضله ساق پا باید قسمت قدامی پا را با یک دست به طرف بالا کشید و هر چند ثانیه عضله ماهیچه ساق را فشرد.
گرچه درمان گرفتگی به علت آن مربوط نیست ولی پیشگیری از گرفتگی به علت آنها مربوط است. طول مدت گرفتگی می تواند در ردیابی علت آن کمک کننده باشد.

گرفتگی عضلانی در هنگام شروع ورزش

▪ این مشکل معمولاً مربوط به عدم تعادل مواد معدنی است مثلا :
کاهش یا افزایش کلسیم ، سدیم و یا پتاسیم مقادیر غیر طبیعی این مواد در خون منجر به انقباض عضله و جلوگیری از بازگشت آن به حالت اول است .
برای تشخیص مقادیر غیر طبیعی این مواد آزمایش خون انجام می گیرد. گرفتگی هایی که به هنگام شروع ورزش رخ می دهد ، می تواند به علت کم کاری تیروئید یا عدم توانایی عضله جهت تجزیه قند باشد. آزمایش آدرنالین خون برای بررسی عملکرد تیروئید انجام می شود. همچنین به منظور اطلاع از عملکرد عضله می توان از بیوپسی عضله استفاده نمود.

مقادیر غیر طبیعی مواد معدنی معمولاً نشانه نوعی بیماری در بدن است . مقدار کم پتاسیم می تواند به علت استفراغ ، مصرف مدرهای استروئید و شیرین بیان ، اسهال یا بیماریهایی که بر جذب و نگهداری پتاسیم موثرند ، باشد . در صورت تشخیص کمبود منیزیوم ، حتماً باید یک بررسی کامل درباره علت این نقصان انجام داد. مقدار کم یا زیاد کلسیم در خون هیچگاه نمی باشد.
در صورت وجود کلسیم غیر طبیعی در بدن باید به بیماریهای روده ، کلیه یا غدد پاراتیروئید شک کرد . همچنین با مصرف بیش از حد ویتامین D نیز مقادیر غیر طبیعی کلسیم مشاهده می شود .

مقدار کم نمک ( سدیم (در خون از علل نادر گرفتگی عضلانی است . برنامه غذایی روزانه حاوی مقدار نمک کافی است و احتمال کمی وجود دارد که فرد دچار فقر سدیم شود . به عنوان مثال : در صورت ورزش شدید برای چندین ساعت در هوای گرم بدن به ۳۰۰۰ میلی گرم نمک احتیاج دارد. اگر فردی در هنگام مصرف غذا از اضافه کردن نمک خودداری کند و غذای او نیز بی نمک باشد. با این وجود میزان نمک دریافتی وی ۳۰۰۰ میلی گرم در روز می باشد.

گرفتگی های عضلانی در ابتدای فعالیت عضلانی

دلیل مهم در این حالت ناکافی بودن جریان خون در عضله می باشد . در هنگام استراحت ، قطر شریانها برای رساندن خون کافی به عضلات مناسب است . در جریان ورزش عضلات به مقدار بیشتری خون پراکسیژن نیاز دارند. اگر قطر شریانها برای رساندن این مقدار خون به حد کافی نباشد ، عضله به علت کمبود اکسیژن دچار گرفتگی می شود.

گرفتگی های عضلانی پس از فعالیت شدید ورزشی

از دست دادن آب بدن مهمترین عامل چنین گرفتگی هایی است . در فعالیت طولانی مدت ، در هوای گرم مقدار زیادی مایعات از بدن دفع می شود . در این حالت حجم خون کاهش یافته و مقدار کافی خون برای رساندن اکسیژن به کلیه عضلات در حال ورزش وجود ندارد . در نتیجه عضلات در حال فعالیت ، خون کافی دریافت کرده و به سمت اسپاسم پیش می روند.
با نوشیدن آب قبل از فعالیت و هر ۱۵ دقیقه یک بار در حین فعالیت می توان از بروز چنین گرفتگی هایی پیشگیری نمود.

گرفتگی های عضلانی در هنگام خواب

گرفتگی عضلانی در هنگام خواب ، معمولاً به علت فشردگی یک عصب یا رفلکس خاص عضلانی – تلزونی بوجود می آید . اگر در هنگام خواب فرد غلت بزند، ممکن است که عصبی تحت فشار قرار گیرد، در این هنگام یک پیام از محل فشردگی آغاز و به عضله مربوط به آن امتداد می یابد. در این هنگام عضله درست شبیه به هنگامی که پیام از مغز به سوی آن بیاید منقبض می شود . علت دوم این حالت ، تشدید یک رفلکس طبیعی در بدن است . در هنگام غلت زدن در خواب ، عضلات منقبض می شوند. این عمل باعث کشیدگی تاندونهای متصل به عضله می شود . در تاندونها ، گیرنده هایی وجود دارند که در هنگام کشیدگی ، پیام هایی به نخاع ارسال می نمایند . در این هنگام یک پیام به عضله رفته و باعث انقباض آن می شود . در این حالت فرد احساس گرفتگی دردناک می نماید. با کشش دادن به عضلاتی که معمولاً دچار گرفتگی می شوند، پیش از خواب ، می توان از بروز این حالت جلوگیری کرد.

بطور خلاصه : علل گرفتگی عضلانی

- سیگنالهای غیر طبیعی در اعصاب
- غلظت غیر طبیعی مواد معدنی در داخل یا خارج سلولها
- عرضه ناکافی اکسیژن
- منبع ناکافی اکسیژن
- صدمه به سلولهای عضلانی
- مقادیر غیر طبیعی هورمونها یا آنزیم هایی که در انقباض عضله دخالت دارند.

دررفتگی ها

تعریف :جراحتی است که در ناحیه عضله یا تاندون رخ می دهد و درواقع جابجا شدن استخوانهای دو طرف مفصل را نسبت به هم گویند در این حالت عضله یا تاندون کشیده شده و یا پاره می شود.

  کمک های اولیه در در رفتگی ها

علل

1.پیچش یا کشش بسیار شدید در عضلات و تاندون ها

2.بلند کردن جسمی سنگین به روشی غلط

3.ادامه یک رفتار یا حرکت غلط با عضله در طول زمان

4. كم عمق يا غير طبيعي بودن مادر زادي  سطوح مفصلي

5. آرتريت روماتوييد يا ساير بيماري هاي رباط ها و بافت اطراف مفصل

عوارض در رفتگی

1.عفونت در دررفتگی باز

2.ضایعات بافتهای نرم و شریان ها و اعصاب

3.عدم استحکام دائم که منجر به دررفتگی مجدد می شود.

4.خشکی مفصل ناشی از چسبندگی داخل مفاصل و اطراف

5.آسیب مفصل به دلیل آسیب غضروف مفصلی

نواحی که بیشتر درگیر هستند

1. عضلات ناحیه ران و پشت ران

2. ناحیه پشت و ساق پا  در ورزشهایی مانند فوتبال، هاکی، بوکس و کشتی

3. آرنج و بازو در ورزشهایی چون ژیمناستیک، والیبال، تنیس، گلف

علائم

1. درد

2.تغییر شکل مفصل

3.تغییر رنگ اطراف مفصل

4. تفاوت ظاهری با مفصل سالم

5.حساسیت به لمس

7. تشنج و اسپاسم در ناحیه عضله

8. ضعف عضله

9. تورم اطراف مفصل

10. انقباض عضله

11. مشکل به هنگام استفاده از عضله

12.عدم توانایی در تحمل وزن بدن بر روی اندام تحتانی

اقدامات اولیه

v    دررفتگي‌ شديد هرمفصلي‌ ممكن‌ است‌ به‌ شكستگي‌ استخوان‌هاي‌ آن‌ مفصل‌ نيزمنتهي‌ شود در بسياري‌ از موارد،افتراق‌ دررفتگي‌ از شكستگي‌ بسته‌ ممكن‌ است‌ مشكل‌ باشد.اگر ذره‌اي‌ شك‌ داشتيد، آسيب‌ را با فرض‌ شكستگي‌ درمان‌ كنيد.

1.بررسی نبض و پر شدگی مویرگی

v  در اندام هایی مانند دست و پا نبض را پایین تر از محل آسیب بررسی نمایید ،اگر نبض وجود ندارد،

خطر شکستگی یا دررفتگی جدی است.

2.ثابت کردن عضو آسیب دیده

3.عدم حرکت مفصل به دلیل امکان آسیب عروق و اعصاب

4.عدم اقدام به جا انداختن مفصل

قواعد کلی در بانداژ آسیب ها و صدمات ورزشی قواعد کلی در بانداژ صدمات و آسیب های ورزشی

· مصدوم را در حالت نشسته یا خوابیده بانداژ کنید و همیشه روبروی مصدوم بایستید یا بنشینید

· قبل از شروع به باند پیچی , عضو صدمه دیده را در حالتی که باید قرار گیرد در همان وضع نگه دارید

· هرگز مستقیما روی زخم را بانداژ نکنید بلکه ابتدا پانسمان و بعد بانداژ کنید

·  اگر فرد صدمه دیده در وضعیت خوابیده قرار دارد برای باندپیچی ناحیه یا عضو صدمه دیده ای که به آن دسترسی ندارید , بانداژ را از فرورفتگی های طبیعی بدن مثل کمر , زیر زانو , زیر قوزک پا یا زیر گردن رد کنید و با جلو و عقب بردن باند آنرا با ملایمت به سمت ناحیه مورد نظر بلغزانید

·         بانداژ باید به اندازه کافی محکم باشد تا پانسمان را سر جای خود نگه دارد  و جلوی خونریزی را بگیرد و از حرکت عضو نگه دارد , البته نه آنقدر محکم که در گردش خون عضو اختلال ایجاد کند .

·  چندین بار بانداژ را چک کنید تا بر اثر ورم بافتها تنگ نشده باشد

· در صورتی که دست یا پا آسیب دیده باشد , ناخنهای دست یا پا را در حین باند پیچی بیرون از باند قرار دهید تا بتوان با معاینه آنها از وضعیت گردش خون اندام مطلع شد.

·  اگر باند پیچی برای کنترل خونریزی و حفظ فشار مستقیم استفاده می شود , باند را روی پانسمان گره بزنید

·  اگر از باند پیچی برای ثابت نگه داشتن و بی حرکت کردن دست یا پا یا عضوی از بدن استفاده می کنید , بانداژ را در سمت مقابل روی عضو سالم گره بزنید مگر آنکه موقعیت خاصی ایجاب کند که گره روی عضو مجروح زده شود

·  برای گره زدن دو سر بانداژ همواره از گره مربعی استفاده کنید

· همیشه فرورفتگی های طبیعی بدن مثل زیر بغل و بین رانها را با بالشتک پر نمایید

· همگام بانداژ دست یا پا , بانداژ را از قسمت باریکتر عضو شروع کنید تا هم باند باز نشود و هم جریان خون عضو مختل نگردد

· بعد از پایان بانداژ , انتهای باند را با نوار چسب یا سنجاق قفلی و یا با گره مربعی محکم کنید یا آنرا لابلای باند جا دهید تا باز نشود

بسمه تعالی

هیپوترمی(کاهش دمای عمومی بدن) در برنامه های کوهنوردی:

انجمن پزشکی کوهستان ایران: برخلاف حيوانات خون گرمي که لايه اي از مو يا پوست کلفت براي گرم نگه داشتن خود دارند انسانها نياز به يک لايه اضافي از لباس دارند تا زماني که محيط بيرون سرد است آنها را گرم نگهدارد . بدون آن لايه اضافي از لباس بدن شما بيش از آنکه حرارت توليد مي کند حرارت را از دست خواهد داد . اگر حرارت زيادي از دست برود نتيجه آن هيپوترمي خواهد بود . قرار گرفتن در معرض آب سرد و همچنين بعضي بيماريها نيزمي توانند باعث هيپوترمي شوند .

هیپوترمی زماني رخ مي دهد که مکانيسم هاي کنترل بدن شما قادر به حفظ درجه حرارت طبيعي بدن نيستند . درجه حرارت مرکزي بدن شما بطور طبيعي حدود ۳۷ درجه سانتيگراد مي باشد . درجه حرارت داخلي حدود ۳۵ درجه سانتيگراد يا کمتر نشانگر هيپوترمي است .

علائم و نشانه هائي که ممکن است ايجاد شوند شامل کاهش تدريجي توانائي هاي جسمي و ذهني مي باشد . هيپوترمي شديد مي تواند منجر به مرگ شود . بيشترين افراد در معرض خطر افراد مسن ،‌اطفال ،‌ بيماران ذهني يا مبتلا به آلزايمر که قدرت قضاوت در مورد نياز به پناهگاه را ندارند و بيماران مسموم ، بي خانمان و افراد گرفتار در سرما بعلت خرابي اتومبيل مي باشند .

پوشيدن لباس هاي محافظ و رعايت ساير نکات ايمني مي تواند باعث عدم افت درجه حرارت بدن شما به سطوح مرگبار شود . توجه به علائم و نشانه هاي زودرس هيپوترمي نيز مهم مي باشد . . . . . . . .

:: موضوعات مرتبط: آسیب ها و درمان، ،

ادامه مطلب...

برف کوری یا نور زدگی (Snow Blindness) مشکلی برای کوهنوردان:

انجمن پزشکی کوهستان ایران: عضو انجمن‌پزشکی‌کوهستان ایران دراستان البرز گفت: کوه‌نوردان هنگام صعود به مناطق برفگیر باید نکات ایمنی در برابر برف کوری را رعایت کنند.

روابط عمومی هیات کوه‌نوردی استان البرز روز دوشنبه به نقل از دکترˈ فرید عباسی دزفولیˈ اظهار کرد: برف حدود85درصد از اشعه ماورا بنفش را منعکس می‌کند و این اشعه در صعود‌های برفی باعث آسیب و سوخته گی قرینه چشم می‌شود. وی افزود: برف کوری پس از حدود 20 دقیقه حضور در منطقه برفی ایجاد می شود و علایم  آن شش تا 12 ساعت بعد در چشم بروز پیدا می کند.

عباسی دزفولی ادامه داد:ریزش اشک و گاه خشکی چشم ها ، درد، تاری دید، احساس جسم خارجی در چشم ،قرمزی چشم و حساسیت به نوراز جمله علایم برف کوری هستند. وی تاکید کرد: در این زمان، مبتلایان به برف کوری باید از مالیدن چشم خودداری کنند زیرا مالش چشم سبب تشدید بیماری می شود.

عضو انجمن پزشکی کوهستان ایران بیان کرد: علایم برف کوری پس از  18 تا  24 ساعت با رعایت نکات لازم از بین می رود. وی گفت: کوه نوردانی که در چشمان خود لنز دارند باید لنزها را در مناطق برفی از چشم خارج کنند. عباسی دزفولی اظهار کرد: هنگام برف کوری ضمن پرهیز از نور،باید روی چشمان را به مدت 24 ساعت با پارچه تمیز بست. وی استفاده از عینک آفتابی استاندارد را از دیگر راه های کنترل درد و سوزش چشم ناشی از برف کوری دانست.

این پزشک گفت: کوه نوردان هنگام برف کوی نیز می توانند برای کمپرس سرد از یخ یا برفی که در یک پلاستیک درون یک پارچه پیچیده شده  و یا از یک بطری یا قمقمه حاوی آب سرد استفاده کنند. وی اضافه کرد:افرادی که دچار برف کوری می شوند نباید یخ یا برف را بطور مستقیم روی چشم یا پوست صورت خود بگذرانند.

چرا باید در برنامه های کوهنوردی کرم ضد آفتاب مصرف کنیم:

 انجمن پزشکی کوهستان ایران:  nejm عکس جالبی منتشر کرده است که نشان می‌دهد نور خورشید چه اثرات می‌تواند روی پوست داشته باشد.

مرد ۶۹ ساله‌ای با شرح حال ضخیم شدن تدریجی پوست و چین و چروک حوردن پوست در سمت چپ صورتش به پزشک مراجعه کرده بود.

این مرد ۲۸ سال راننده خودروی بارکش بود و برخورد یک طرفه نور خورشید به سمت چپ صورتش باعث شد، به تدریج این تغییرات در پوست صورتش ایجاد بشود.

این عکس می‌تواند شما را متقاعد کند که محافظت پوست بدن از نور خورشید با استفاده از کرم‌های ضد آفتاب، محدود کردن مواجهه یا استفاده از کلاه‌های لبه‌دار چه میزان اهمیت دارد.

در مورد این بیمار خاص تشخیص سندرم Favre–Racouchot که سندرمی است که ناشی از آسیب پوست بدن با نور است که درماتوهیلوز هم خوانده می‌شود.

بیشتر بخوانید: http://1pezeshk.com/archives/2012/06/unilateral-dermatoheliosis.html#ixzz26R3fI2Ss
آخرین اخبار فناوری را با «یک پزشک» دنبال کنید.

منبع: سایت یک پزشک

پرسش و پاسخ پزشکی: سرمازدگی انگشتان دست

سوال: کوهنوردی 28 ساله هستم که تقریبا مدتهاست کوهنوردی میکنم. من در  تاریخ 24 آذر در یک صعود زمستانه و سرد وقتی که روی قله رسیدم بعد از حدود 10 دقیقه احساس سرمای شدیدی در انگشتان دست راستم کردم. بلافاصله یک دستکش دیگر پوشیدم و قله را به سمت پایین ترک کردم. از آن تاریخ تا امروز در دست راستم سرما احساس میکنم و دمای انگشتان دست راست و چپم به طور مشهودی با هم فرق میکنن. اما به جز همان روز صعود که دستم رو گرم کردم دیگه اقدام درمانی خاصی انجام ندادم. الان در دستم مشکل حرکتی ندارم فقط دمای انگشتانم پایین هست و امروز یعنی 13 دی چند بار دستم رو در آب حدود 40 درجه قرار دادم که خوب احساس سوزن سوزن شدن و کمی بی حسی در دستم داشتم.

سوال اینکه آیا ممکنه این مشکل جدی تر بشه؟ و چه کاری میتونم برای درمان انجام بدم؟

انجمن پزشکی کوهستان ایران: سرمازدگی و یخزدگی انگشتان از مشکلات شایع ورزش کوهنوردی در فصل زمستان است. متاسفانه بی توجهی به پوشاک مناسب و بسیاری عوامل دیگر می تواند عامل بروز این مشکل گردد.

در صورت سرمازدگی و یخ زدگی عضوی از بدن متاسفانه سیستم عصبی خودکار سمپاتیک و تنظیم دمای اندام محیطی فوق دچار اختلال می شود. و این عارضه می تواند مدتها اندام سرما زده فرد را در مواجهه با هوای سرد دچار اختلال و اشکال کند. از جمله عوارض آن احساس سرمای شدید در هوای سرد و در برخورد دوباره با سرماست و این مشکل می تواند تا سالها ادامه داشته باشد و احتمال سرمازدگی مجدد و یخ زدگی فرد را بهمراه داشته باشد. بهمین خاطر چنین افرادی در برنامه های کوهنوردی و در مواجهه با سرما باید احتیاط بیشتر کنند.

البته این مشکل در سال اول بسیار شدید تر است و گذر یک فصل گرما علائم فوق را کاهش می دهد پس برای حداقل یک فصل سرما، بسیار باید احتیاط کرد. در برنامه های کوهنوردی می توانید از پوشاک مناسب و حرفه ای تر استفاده کنید و مواجهه با سرما را برای عضو سرما زده به حداقل رسانید.

سرمازدگی فوق در صورتی که همراه با تاول در روز های اول نبوده باشد از نوع درجه یک بوده و جای نگرانی خاصی نیست ولی برای دفعات بعد می تواند بسیار خطرناک باشد.

در حال حاضر نیاز به اقدام درمانی خاصی نیست، داروی خاصی نیاز ندارد و فقط می بایست در برنامه های بعدی مراقبت بیشتری از دستهای خود بنمایید.

می توانید از کتاب" سرمازدگی یا یخزدگی اندامها " تالیف اینجانب استفاده نمایید (آنرا می توانید از کتاب فروشی های کوهنوردی تهیه کنید) و یا با انجمن پزشکی کوهستان ایران 22633819 تماس بگیرید(دکتر حمید مساعدیان).

انجمن پزشکی کوهستان ایران: ميگرن شايع‌ترين اختلال نورولوژيك (عصبي) به شمار مي‌ر‌ود و حدود 12% از جمعيت كل جهان مبتلا به سردردهاي مزمن از نوع ميگرن هستند. سردرد ميگرن، درد شديدي است كه در يك يا هر دو طرف سر احساس مي‌شود. محل درد اغلب در قسمت جلوي سر و در اطراف نواحي گيجگاهي و يا در پشت چشمها و گوشهاست.

علاوه بر درد، مبتلايان به ميگرن، ممكن است دچار احساس تهوع و استفراغ شده و نسبت به نور و صدا بسيار حساس شوند. سردردهاي ميگرني در هر زمان از طول روز ممكن است ديده شوند. با وجود اين در بيشتر موارد حملات ميگرن در ساعات صبحگاهي آغاز مي‌شوند. درد ناشي از ميگرن ممكن است از چندين ساعت تا بيش از يكي دو روز به طول انجامد. اگر از علل و عوامل شيوع اين بيماري صرف نظر كنيم عوامل تشديد‌كننده حملات ميگرن اغلب از هر فرد به فرد ديگر متفاوت است. حملات ميگرن به تنهايي و توسط يك عامل يا فاكتور تشديد نمي‌يابند عوامل زير برخي از علل تشديد‌كننده حملات ميگرن هستند.

1) صداي بلند يا نور بويژه اشعه UV

2) گرسنگي و يا فقدان چربي در رژيم غذايي

3) تغييرات آب و هوا

4) برخي مواد غذايي و افزودني‌هاي غذايي

5) تغييرات هورموني در طي سيكل قاعدگي

6) استرس و اضطراب

7) فعاليتهاي سنگين بدني

بررسي حملات ميگرن از نظر كوهنوردي از چند نظر حائز اهميت است:

1) باتوجه به شيوع بيماري حاد ارتفاع (AMS) در بين برخي از كوهنوردان و اشتراك علايم باليني با حملات ميگرن، تشخيص افتراقي اين دو، براي كوهنوردان داراي سابقه ميگرن مهم مي‌باشد به عبارت ديگر تهوع، سردرد، استفراغ شديد و سردرد صبحگاهي هم از علايم AMS مي‌باشد و هم از علايم حملات ميگرن.

2) شدت تابش اشعه UV، گرسنگي، استرس و تغييرات آب و هوايي را كوهنوردان و طبيعت‌گردان با درصد بالايي تجربه مي‌كنند لذا عدم آگاهي از عوامل زمينه‌ساز فوق مي‌تواند كوهنوردي را از حالت لذت‌بخشي خارج و گاه به مخاطره بياندازد.

3) اگر فردي دچار بيماري كوه‌گرفتگي در ارتفاع شود چنانچه به اشتباهات حملات ميگرن تشخيص و درمان شود ممكن است به بيماري مهلك ادم ريوي و يا ادم مغزي سوق پيدا كند.

اقدامات پيشگيري :

1) قبل از اقدام به كوهنوردي ابتدا با پزشك خود در مورد تاثير ارتفاع بر روي سردردهاي ميگرن مشاوره كنيد.

2) سرپرست برنامه و دوست خود را در جريان سابقه بيماري خود قرار دهيد.

3) داروهاي مصرفي خود را همراه ببريد.

4) با استفاده از عينكهاي UV protect يكي از فاكتورهاي دخيل در تشديد حملات ميگرن را كاهش دهيم.

5) با استفاده از لباسهاي مناسب و آمادگي‌هاي جسماني و فيزيولوژيك و رواني قبلي استرس‌هاي ناشي از تغييرات آب و هوايي، سختي كار كوهنوردي و ... به بدن را كاهش دهيم.

6) با خوردن و آشاميدن مداوم و مناسب ضمن جبران انرژي و آب از دست رفته از عوامل مساعد‌كننده سردرد ميگرن و حتي كوه‌گرفتگي جلوگيري نماييم.

7) صعود تدريجي براي همه كوهنوردان به طور عموم و براي افراديكه داري سابقه ميگرن هستند موكداً توصيه مي‌شود.

8) اگر در حد حرفه‌اي كوهنوردي يا هيماليانوردي مي‌‌كنيد و سابقه حملات ميگرن داريد حتماً با پزشكان داراي تجربه هيماليانوردي در اين زمينه مشاوره نماييد.

اقدامات درماني:

1) به محض بروز علائم سردرد، تهوع، صعود را متوقف كنيد و مبنا را بر كوه‌گرفتگي حاد (AMS) قرار دهيد.

2) در مدت توقف ضمن مصرف داروهاي اختصاصي با نظر پزشك تيم يا با تماس با پزشك خانواده با كسب راهنمائي لازم، علاوه‌بر درمانهاي اختصاصي در صورت نياز درمانهاي علامتي را هم ادامه دهيد.

3) در صورتيكه بهبودي حاصل نشود و يا تشديد شد ارتفاع را كاهش دهيد. خلاصه ، - در هر مرحله از صعود به ارتفاعات بلند اگر علائم سردرد و استفراغ و تهوع بروز كرد مبنا بر كوه‌گرفتگي است حتي اگر فرد سابقه ميگرن داشته‌باشد. چرا كه بي‌توجهي به آن موجب پيشرفت بيماري به سمت بيماريهاي ناشي از ارتفاع كه تهديدكننده حيات مي‌باشند (خيز مغزي يا ريوي) مي‌گردد.

دكتر جلال‌الدين شاهبازي مسئول كميته پزشكي فدراسيون كوهنوردي

ماسك محافظ صورت براي ارتفاعات بلند و هواي سرد

در برنامه های کوهنوردی مراقب پیچ خوردگی پا باشیم:

انجمن پزشکی کوهستان ایران: زمانی که ساختمانی مانند لیگامان، جامعیت ساختمانی خود را از دست بدهد از واژه sprain استفاده می گردد از بین رفتن گاهی پارگی است که دو قسمت پاره شده کاملاً از هم جدا نشده اند و در صورت جدا شدن کامل sprain به صورت Rupture است.

رباطها ( لیگامانها) عامل اتصال استخوانها در مفاصل هستند. مهمترین نقش رباطها در بدن، ایجاد ثبات و پایداری در مفصل است.
شدت آسیب
درجه 1: پارگی های خفیف وجود دارد به طوری که ساختمان لیگامان تقریباً سالم است ولی بی ثباتی در مفصل وجود ندارد.
درجه 2: پارگی های متوسط وجود دارد ساختمان لیگامان تقریباً ناسالم است. ناپایداری نیز تا حدودی در مفصل وجود دارد.
درجه 3: پارگی کامل وجود دارد ساختمان لیگامان کاملاً ناسالم است بی ثباتی در مفصل وجود دارد.
علل پیچ خوردگی (sprain)
• پیچ خوردگی، کشیده شدن ناگهانی رباطها و مفاصل
• ضربه به بدن
• در پی سقوط و زمین خوردن
علائم و نشانه ها
درد، تورم، التهاب، کوفتگی، ناتوانی در حرکت دادن موضع، اسپاسم عضلانی در موارد شدید خونریزی و کبودی شدید موضع

درمان

• بی حرکتی موضع برای جلوگیری از آسیب بیشتر
• استفاده از کمپرس یخ در 72-48 ساعت اولیه، کمپرس یخ باید هر 3-2 ساعت یک بار به مدت 20-15 دقیقه روی موضع قرار داده شود.

• بالا نگه داشتن موضع آسیب دیده تورم آن را کم می کند.

• بانداژ کردن موضع آسیب دیده از تورم بیشتر آن جلوگیری می کند. بانداژ خیلی محکم بسته نشود زیرا مانع رسیدن خون به موضع می شود
هیچ گاه در 48 ساعت اول کشیدگی از کمپرس گرم استفاده نشود.
پس از 3-2 روز استفاده هر دو نوع کمپرس گرم و سرد کارساز می باشد.
پیشگیری
• هنگامی که خسته و یا دچار درد عضو می باشید از ورزش کردن و انجام فعالیت بدنی خودداری کنید
• وزن خود را کنترل نمائید
• قبل از انجام هرگونه فعالیت بدنی ابتدا بدنتان را گرم کرده و حرکات کششی انجام دهید.
• کفشهای مناسب و کاملاً اندازه به پا کنید
• همواره عضلات خود را قوی، نرم و انعطاف پذیر نگاه دارید
• از تجهیزات حفاظتی هنگام فعالیت بدنی استفاده کنید
شیوع
پیچ خوردگی مچ پا شیوع بالایی دارد و آسیب رباطها در زانو به خصوص در ورزشکاران شایع است.
اصول درمان در پیچ خوردگی ها
1. اصل PRICE شامل :
• (protection ) محافظت از اندام مثلاً استفاده از بریس به ویژه در موارد آسیب متوسط و شدید در مراحل اولیه کاربرد دارد.
• (Rest) استراحت جهت ترمیم بافتی و کاهش درد و تورم لازم است.
• (Icing) یخ گذاری: با هدف کاهش درد و تورم
• (compression) فشار: مثلاً بانداژ کردن جهت کاهش تورم
• (Elevation) بالا نگه داشتن اندام: بیشتر با هدف کاهش تورم

2. درمان دارویی جهت کاهش درد و التهاب
3. درمان فیزیوتراپی
4. درمان جراحی ( در بعضی موارد)

مریم دلنواز( کارشناس فیزیوتراپی) - مسئول کمیته توانبخشی هیأت پزشکی ورزشی استان تهران 

تاثير ارتفاع بر عضلات بدن:

انجمن پزشکی کوهستان ایران: تعداد اریتروسیت ها (گلبول های قرمز)دراولین هفته قرارگرفتن درارتفاع افزایش مییابد.کاهش اکسیژن درارتفاع باعث تحریک رها سازی هورمون اریتروپویتین میشود .این هورمون مسئول تولید اریترویست است .غلظت اریتروپویتین خون درسه ساعت اول پس ازرسیدن به ارتفاع بالا افزایش می یابد.وبعد از 24 تا 48 ساعت به حداکثر خود میرسد بعد از زندگی درارتفاع به بالای 4000متر (فوت13120) برای مدت 6ماه ،حجم کل خون فرد9% تا10% افزایش می یابد.این افزایش تنهابه علت تولید اریتروسیت نیست ،بلکه به علت تغییر در حجم پلاسما نیز می باشد.درصد ی از حجم خون که اریتروسیت ها راتشکیل میدهد،هماتوکریت نامیده می شود.

افرای که مقیم کوه های اند در پرو4540متر(14891 فوت)هستند، میانگین میزان هماتوکریت آنها 65درصد است.این مقدار به میزان قابل توجهی بالاتر از میانگین افرادی است که درسطح دریا زندگی می کنند مقدار هماتوکریت این افراد48 %است.اگر هر یک از این افرادبه مدت 6هفته درارتفاعات پرو زندگی نمایند میانگین هماتوکریت آنها نیز به 59%می رسد.پس میزان هموگلوبین خون علاوه برافزایش حجم اریتروسیت هاافزایش می یابد.این سازگاری افزایش میزا ن هموگلوبین درارتفاعات طرفیت حمل اکسیژن رادرحجم معینی از خون افزایش می دهد.چند ساعت پس از رسیدن به ارتفاع حجم پلاسما به علت جابجایی مایعات واز دست دادن آب دراثر تنفس کاهش می یابد.درارتفاعات آب بیشتری براثر تبخیر به هنگام تنفس از دست داده می شود،زیرا هوایی که وارد شش ها می شود بسیار خشک است. این موضوع باعث کاهش آب بدن شده ودرنتیجه حجم پلاسما کاهش می یابد.که این کاهش حجم پلاسما باعث افزایش غلظت اریتروسیت ها می شود وحتی ظرفیت حمل اکسیژن خون میز افزایش می یابد.

سازگاری عضله

علیرغم این که پژوهشهای معدودی درزمینه تغییرات عضله به هنگام قرار گرفتن درارتفاع انجام شده است ولی نمونه های عضلانی گرفته شده نشان میدهد که عضله تغییرات ساختاری ومتابولیکی مهمی درهنگام صعود به ارتفاع به وقوع می پیوندد.دراعزام به کوه اورست وکوه مک کینلی درازای 4تا6 هفته کمبود اکسیژن مزمن سازگاری عضلانی به صورت 11%-13 % کاهش سطح مقطع عضله،21تا25% کاهش سطح مقطع تارهای عضلانی،19%کاهش مقطع تارهای تند انقباض و13%تراکم مویرگی مشاهده میشود.

علاوه براین کاهش درسوکسینات دی هیدروژناز،سیترات سینتاز،فسفوریلازوفسفوفروکتوکیناز خواهیم داشت.قرار گرفتن زیاد درارتفاعات بالا باعث کم شدن اشتها وکاهش دروزن می شود.درسال 1992 همگام صعود به کوه مک کینلی شش مرد کوهنورد با میانگین کاهش وزنی حدود6کیلوگرم(2/13پوند)روبرو شدند .اگر چه قسمتی از کاهش وزن نشان دهنده ی کاهش عمومی دروزن بدن وآب میان بافتی بود،اما تمام مردان کاهش قابل توجهی درتوده عضلانی خود مشاهده کردند.چندین هفته زندگی درارتفاعات بالا،بالاتراز2500متر(8200 فوت)توانایی متابولیسم عضله راکاهش می دهد.اگرچه ممکن ات درارتفاعا ت پایین تر از این پدیده به وقوع نپیوندد،ولی درارتفاعات بالا تر مانند کوه مک کینلی وکوه اورست فعالیت های آنزیم میتوکندریایی وگلیکولیتک عضلات پا (عضله دوقلو، عضله پهن خارجی ) به میزان قابل توجهی پس از 3تا4هفته کاهش می یابد.

منبع : گروه سلامت سیمرغ - خانم سهیلا خدادای و با تشکر از وبلاگ چون کوه استوار

 كوه نوردي و كوه پيمايي ورزشي است كه شخص را با شرايط آب و هوايي مختلف مواجه مي‌كند. ممكن است كوه نورد در فصل تابستان به فاصله يك يا دو روز از درون شهرهاي گرم به داخل دره‌ها و قله‌هاي پوشيده از يخچال‌هاي طبيعی و محيط‌ هاي سرد پا بگذارد و يا در زمستان از محيط سرد قابل تحمل به مناطق بسيار سرد و يخبندان برسد و فعاليت خود را نظير صعود به قله‌ها يا سنگ‌نوردي بر روي ديوارهاي سنگي و ديواره‌هاي يخي آغاز كند.

بنابراين حفظ گرماي بدن و جلوگيري از نفوذ سرما به داخل بدن از اصول حفظ و نگهداري سلامت بدن است. سرمنشأ بسياري از بيماري‌هاي كوهستان نظير ادم‌ريوي، ذات‌الريه، هايپوترمي و ... سرما است. در اين مقاله انجام بعضي از كارها براي حفظ گرماي بدن و بعضي از كارها براي جلوگيري از نفوذ سرما به داخل بدن در موقعيت‌هاي مختلف توصيه مي‌شود.

از آنجايي كه فصل زمستان نماد اصلي سرماست بيشتر توجه ما به اين فصل بوده و نمونه‌های ارايه شده نيز مربوط به اين فصل مي‌باشند هرچند كه سرماي شديد بعضي از مناطق در فصول ديگر هم وجود داشته و به زمستان ختم نمي‌شود.

-1 هنگام حركت و صعود
گرم بودن بدن مهم‌تر از گرم شدن در مقابل آتش است. بنابراين زماني كه احساس مي‌كنيد بدن شما سرد مي‌شود لباس مناسب بر پوشش قبلي اضافه كنيد و لباسي بپوشيد كه گرماي بدن شما را حفظ كند و سرماي محيط خارج نيز به بدن شما نفوذ نكند.

گرماي بدن از قسمت يقه ی لباس ‌ها و گردن به مقدار زيادي خارج مي‌شود پس با بستن زيپ لباس‌ها گرما را درداخل آنها حفظ كرده و از خارج شدن گرما و ورود هواي سرد به داخل لباس‌ها و در نهايت بدن جلوگيري نماييد. پارچه‌هاي نخي و كتاني بخار آب بدن را فورا جذب مي‌كنند و زماني كه اين نوع لباس‌ها در اثر فعاليت كوه‌نورد خيس مي‌شوند با كمي وزش باد عمل تبخير در آنها انجام مي‌گيرد و مقداري گرما را از محيط خود كه بدن انسان است مي‌گيرند.

بنابراين بدن احساس از دست دادن گرما يا احساس سرما مي‌كند. مدتي طول مي‌كشد تا لباس‌هاي نخي و مرطوب خشك شوند و به همان ميزان نيز بدن به مدت طولاني گرماي خود را از دست مي‌دهد. بنابراين سعي كنيد هنگام حركت، بدن بيش از حد معمول گرم نشود تا عرق كند زيرا پس از ايستادن لباس‌هاي خيس از عرق در اثر عمل تبخير گرماي بدن را مي‌گيرند و سبب سرد شدن بدن تا حد از كار افتادن و انقباض موقت عضله‌ها نيز مي‌شوند.

اگر هنگام حركت احساس گرما مي‌كنيد دكمه لباس يا زيپ لباس خود را باز كنيد تا قبل از گرم شدن بيش از حد، و عرق كردن بدن گرماي اضافي داخل لباس خارج شود و شما احساس راحتي كنيد. بيشترين گرماي بدن از منطقه سر برهنه خارج مي‌شود پس براي جلوگيري از اين عمل گذاشتن كلاه توصيه مي‌شود و اگر كلاهي باشد كه بتوان گوش‌ها را نيز بپوشاند بهتر است.

مواظب وزش باد باشيد. باد به سرعت گرماي بدن را خارج كرده و سرما ايجاد مي‌كند پوشش ضدباد يا بادگير از اين عمل جلوگيري مي‌كند بايد توجه داشت كه هرچه باد شديدتر باشد ميزان سرماي ايجاد شده روي بدن بيشتر خواهد بود. سعي كنيد لباس شما خشك باشد. لباس‌‌هاي خيس گرماي داخل لباس را زودتر از لباس خشك خارج مي‌كند. لباس بايد هواي داخل را خارج كند و به اصطلاح تنفس داشته باشد.

بنابراين در انتخاب لباس توجه به اين نكته بسيار مهم و ضروري است پوشيدن لباس‌هاي ضدآب در بارش‌ باران‌هاي سنگين مانع نفوذ آب مي‌شوند ولي از داخل عرق مي‌كنند ولي لباس‌هاي ضدباران و ضدباد كه مانع عرق كردن بدن مي‌شوند. در چنين مواقعي بهتر است از اين گونه لباس‌ها استفاده شود تا لباس‌هاي صددرصد ضدآب.

دستكش‌هاي چرمي گرم‌تر از دستكش‌هاي پشمي است و گرماي كمي از طريق دست و نوك انگشتان هدر مي‌رود اما دستكش چرمي حساسيت و مهارت انگشتان را كم مي‌كند و اين فقط در قسمت نوك انگشتان است كه در سنگ‌نوردي مهم است ولي در كوه‌نوردي تاثيري ندارد.

-2 هنگام استراحت
وقتي از حركت مي‌ايستيد فورا لباس گرم بپوشيد. صبر نكنيد تا پس از سرد شدن بدن لباس بپوشيد. حتما همراه خود لباس گرم داشته باشيد و زير كاپشن بپوشيد تا زماني كه كاپشن خود را درمي‌آوريد گرماي بدنتان خارج نشود. لباس‌هايي كه مي‌پوشيد بايد يك سايز بزرگ‌تر از معمول باشد و نبايد به بدن شما بچسبد.

جليقه‌هاي معمولي براي اين كار خيلي مناسب هستند. لباس‌هاي ضدباد، ضدآب و لباس‌هاي الياف مصنوعي ضدباد از ورود سرما جلوگيري مي‌كنند. پوشيدن حتي يك لباس پشمي روي لباس سرتاسري ضدباد نازك باز هم براي گرم شدن بدن مفيد است. از تنقلات گرمازا در تمامي مدت روز استفاده كنيد مانند كشمش، خرما، انجير، توت و ...  اين نوع تنقلات كوه‌نورد را گرم نگه مي‌دارند.

براي گرم شدن سريع و به دست آوردن انرژي از دست رفته از موادي كه داراي كربوهيدرات‌ها مي‌باشند بيشتر استفاده كنيد. اين نوع مواد سريعا عمل مي‌كنند و بهترين براي اين منظور مي‌باشند. ساندويچ‌هاي مربا بهتر از ساندويچ‌هاي پنير است. شكلات و آب ‌نبات بهتر از انواع چيپس است. نوشيدني گرم براي گرم كردن بدن خيلي لازم است و مي‌توان با حمل يك فلاسك مناسب در طول برنامه روزانه از چاي گرم، قهوه و يا كاكائوي گرم استفاده كرد.

مستقيما روي زمين سرد و خيس ننشينيد حتي زماني كه شلوار واترپروف بر تن داريد. با نشستن در محل‌هاي سرد مقدار زيادي گرماي بدن سريعا از بدن خارج مي‌شود. براي نشستن از يك زيرانداز ابر فشرده يا يك وسيله عايق يا لباسي كه دركوله داريد استفاده كنيد تا ضمن نرم بودن محل نشيمن گرماي بدن نيز خارج نشود.

در هواي توفاني استفاده از سرپناه به مقدار قابل توجهي از خارج شدن گرماي بدن جلوگيري مي‌كند، سرپناه‌ها، چادرهاي موقتي با گنجايش 2 تا 10 نفر نيز در گرم نگه داشتن بدن مفيد هستند. كوه‌نوردان و كوه‌پيمايان منفرد مي‌توانند با هم اقدام به برپاكردن چادر يا سرپناه بنمايند. دو نفر با همكاري هم مي‌توانند با استفاده از باتون کوه‌پيمايي يا باتون اسكي خود، به عنوان دو تيرك و مقداري پارچه يك سرپناه دونفره ايجاد كنند. اين نوع سرپناه‌ها گرم نيستند ولي درهر حال از سرمازدگي و عواقب حاصل از آن بهتر است.

-3 نگام برپايي چادر

توجه كنيد چادر خود را در قعر دره يا در پايين‌ترين نقطه منطقه برپا نكنيد زيرا هواي سرد مناطق اطراف به اين محل‌ها ريزش مي‌كنند و اين نقاط سردتر از مكان‌هاي ديگر خواهند بود. محل‌هايي كه رو به سمت شيب بالاي دشت يا دره است داراي هوايي كم و بيش بهتر از اعماق دره است. سعي كنيد در محلي چادر بزنيد كه در معرض وزش باد نباشد. محلي كه براي برپايي چادر انتخاب مي‌كنيد نبايد رو به پرتگاه باشد - محل چادر را در كنار ديواره‌هاي سنگي غيرريزشي يا انبوه درخت‌ها انتخاب كنيد تا در پناه آنها وزش باد اثر كمتري داشته باشد.

هنگام استراحت يا خواب يك بطري آب گرم مي‌تواند نوك پاهاي شما را گرم نگه دارد و گرماي بدن شما را حفظ كند ضمن آن كه همين بطري مي‌تواند در طي روز آب آشاميدني شما را تأمين كند. از كيسه خواب خود به عنوان يكي از اقلام پوشيدني و گرم‌كننده استفاده كنيد. زماني كه مي‌خواهيد استراحت كنيد و يا هنگام مطالعه در داخل چادر و حتي هنگام غذا پختن يا خوردن آن مي‌توانيد به داخل كيسه خواب خزيده و بدن خود را گرم نگه داريد.

براي آن كه قفسه سينه شما گرم بماند كيسه خواب را تا زيربغل بالا بكشيد و دهانه آن را جمع كنيد تا به پايين نلغزد. از كيسه خواب قبل از آن كه احساس سرما كنيد يا بدن شما سرد شود استفاده كنيد در اين حالت مقداري از گرماي بدن شما در داخل كيسه خواب باقي مي‌ماند. اگر احساس سرما مي‌كنيد با كمي قدم زدن يا دويدن گرماي بدن شما تأمين مي‌شود.

مقدار كمي سس تند و يا چاشني فلفل‌دار به غذاي خود اضافه كنيد اين سبب مي‌شود كه داخل بدن شما براي مدتي گرم شود ولي در استفاده از چاشني‌هاي تند نبايد افراط كرد. وقتي به محل استقرار چادر يا كمپ خود رسيديد توجه كنيد قبل از آن كه احساس سرما كنيد فورا لباس‌هاي خيس خود را با لباس‌هاي خشك عوض كنيد. دقت كنيد! لباس‌هاي زير خيس بايد حتما عوض شود.

زير پيراهن پشمي خشك، پوست بدن را زودتر گرم مي‌كند ولي آن را روي زيرپيراهن نخي خيس نپوشيد. سعي كنيد غذاي گرم بخوريد يا از آشاميدني‌هاي گرم نظير چاي گرم - قهوه و كاكائوي گرم استفاده كنيد تا بدن شما در طول شب گرماي خود را بيشتر حفظ كند. غذاهايي كه داراي چربي مي‌باشد بدن را به تدريج گرم مي‌كند در صورتي كه كربوهيدرات‌‌ها نظير آب‌نبات و قند و ... بدن را فورا گرم مي‌كند اما مدت آن طولاني نيست.

-4نگام استراحت درشب
اگر هنگام استراحت در شب احساس سرما كرديد لباس‌هاي خشك مثل كلاه، جوراب پشمي و لباس پشمي اضافه بپوشيد. تنقلات مثل كشمش، خرما و غيره كمك مي‌كند بدن شما مدتي گرم بماند. خوراكي‌هاي كربوهيدرات‌دار نظير شكلات و آب ‌نبات و ميوه‌هاي خشك مانند توت و انجير و غيره مي‌تواند بهترين خوراكي براي گرم كردن بدن شما باشد.

انجام ورزش‌هاي سبك مي‌تواند بدن شما را گرم نگه دارد. مي‌توانيد در داخل كيسه خواب انجام حركات موزون عضلاني و يا منقبض و آزاد كردن عضلات خود مقداري گرما در بدن خود ايجاد كنيد حتي مي‌توانيد در داخل كيسه خواب با حركات پرس‌هاي بدن به وسيله دست‌ها و پاها، بدن خود را گرم نگه‌ كنيد.

با قرار دادن لباس‌های بیشتر و چيزهايي نظير آنها در اطراف كيسه خواب مانع نفوذ سرما به داخل كيسه خواب شويد ولي از قرار دادن پوشش‌هايي كه هوا از آن عبور نمي‌كند برروي كيسه خواب اجتناب كنيد زيرا اين نوع پوشش‌ها مانع تنفس كيسه خواب شده و بخار بدن را در داخل كيسه خواب محبوس مي‌كند و بدن عرق مي‌كند. نظير پارچه‌هايي كه براي حفاظت از باران از آن استفاده مي‌شود.

هنگام شب يك فانوس شمعي در داخل چادر روشن كنيد تا ضمن آن كه محل را روشن نگه مي‌دارد گرما نيز ايجاد مي‌كند. از يك چادر دو تا سه نفره استفاده كنيد. يك چادر را دو يا سه كوه‌نورد بيشتر از يك نفر گرم مي‌كنند. پس سعي كنيد در برنامه‌هاي گروهي از چادرهاي يك نفره كمتر استفاده كنيد.

اگر كيسه خواب شما كوتاه‌تر از بدن شماست مي‌توانيد از لباس‌هاي اضافي خود به عنوان بالش استفاده كنيد ضمن آن كه سر و بالا تنه شما نيز گرم مي‌ماند. بنابراين اگر كيسه خواب تا نزديك شانه‌هاي شما برسد كافي است و از لباس‌هاي اضافي مي‌توانيد براي قسمتي از بدن كه بيرون كيسه خواب قرار دارد استفاده كرده و با پوشيدن آنها از نفوذ سرما جلوگيري كنيد.

از زيراندازهاي ضخيم و ابرهاي فشرده براي خوابيدن روي زمين‌هاي يخ‌زده و خشك و يا پوشيده از برف و يخ استفاده كنيد. اگر هنگام شب احساس سرما كرديد با اضافه كردن لباس‌هاي پشمي غير قابل استفاده بر ضخامت زيرانداز اضافه كنيد تا سرماي كمتري به داخل كيسه خواب نفوذ كند.

-5 هنگام بيدار شدن صبح روز بعد
صبح روز بعد و پس از بيدار شدن سعي كنيد ابتدا لباس‌هاي گرم و خشك خود را در داخل كيسه خواب گرم كنيد و سپس آنها را بپوشيد. هنگام شب لباس‌هاي مرطوب از تعريق بدن خود را داخل كيسه خواب قرار دهيد تا آنها درطول مدت شب خشك و گرم شوند پس از پوشيدن لباس از كيسه خواب خارج شويد.

در مناطقي كه تماماً پوشيده از برف مي‌باشد و دماي صبحگاهي چندين درجه زير صفر است نبايد بدن را مستقيماً در معرض سرماي صبحگاهي قرار دهيد زيرا سبب سرد شدن مجراهاي تنفسي و ريه‌ها و ديگر اعضاي بدن مي‌شود كه عواقب آزار دهنده‌اي به همراه خواهد داشت. رعايت نكات فوق كمك مي‌كند تا كوه‌نورد هنگام اجراي برنامه‌هاي زمستاني يا اجراي برنامه در مناطق سردسير و پوشيدن از برف ايمني بيشتري برخوردار شود. 

منبع: کویرها و بیابان های ایران  -  گردآوری: مهدی هاشمی / ویرایش و بازنگری: شاهین صفوی - برداشت از وبلاگ همنورد

همه اینها واقیعیت تلخی است که اتفاق افتاده پس مراقب باشید که شما نفر بعدی نباشید

یخ زدگی چیست و چه باید کرد:

انجمن پزشکی کوهستان ایران: فصل سرما نزدیک است و بهتر است دوستان کوهنورد و علاقمندان به صعود های زمستانه از هم اکنون خود را برای اجرای برنامه هایی موفق و در عین حال با سلامتی کامل آماده کنند . همانگونه که می دانیم ، عدم شناخت مناسب از طبیعت و به خصوص کوهستان و به ویژه زمستان کوهستان همه ساله برای تعدادی از کوهنوردان کشورمان مشکل ساز شده است و یخ زدگی از مواردی است که همه ساله شاهد آن بوده ایم . 

تعریف یخ ‌زدگی در پزشکی عبارت است از آسیب موضعی بخشی از بدن در اثر سرمای شدید است . در اثر یخ‌زدگی بلورهای یخ در بافت اعضاء بدن پدید می‌آید که باعث آسیب زدن به یاخته‌های این بافت‌ها می‌شود .

در دماهای زیر منفی ۱۵ درجه سانتیگراد، رگ‌ها در اندام‌ها و پوست بدن انسان شروع به تنگ شدن می‌کنند . این تنگ شدن رگها ساز و کاری است تا بدن گرمای کم‌تری از دست بدهد . 

سرماهای شدید و طولانی باعث می‌شود تا این تنگی رگ‌ها باعث رسیدن کم خون به آن اندام یا پوست بشود . باید توجه داشت که همراهی سرمای زیاد و گردش خون پایین می‌تواند باعث نابودی بافت های بدن بشود .

در یخ زدگی احتمال آسیب در نقاطی که دورتر از قلب هستند یا سطح بیشتری از آن عضو در معرض سرما قرار دارد بیشتر است.

شایعترین یخ زدگی ها در اندام بدن مربوط به انگشتان دست و پا ، گوش‌ها و بینی می باشد .
توجه داشته باشید یخ زدگی "Frostbite" و سرما زدگی "Hypothermia" به همدیگر مربوط هستند ولی با یکدیگر متفاوتند و این تفاوت هم به جهت علایم و هم به جهت درمان و مراقبت می باشد .

11 باور غلط و درست درباره کمردرد:

انجمن پزشکی کوهستان ایران: درد کمر می تواند تندوتیز باشد و یا فقط یک درد مبهم باشد. درد کمر یکی از شایع ترین دردهایی است که در هر سنی می تواند بروز کند. باورهای غلط و درستی برای بهبود درد کمر وجود دارد . صاف بنشینید.

درست است که خمیده نشستن یا راه رفتن برای سلامت کمر، بسیار مضر است، اما اگر خیلی هم صاف و مستقیم بنشینید و در همان حالت مدت زیادی بمانید، فشار زیادی به کمر شما وارد می شود.

اگر شما برای مدت زمان طولانی می نشینید، سعی کنید این کارها را انجام دهید:

به راحتی بر روی صندلی خود بنشینید.

هر چند مدت یک بار پاهای خود را بر روی زمین بگذارید و کمر خود را کمی خم کنید.

خیلی ننشینید و کمی هم بایستید و یا راه روید.

2- وسایل سنگین را بلند و حمل نکنید.

این باور درست است.

البته سنگینی بار به اندازه روش بلند کردن آن از زمین اهمیت ندارد. هر چند که نباید بار سنگین بردارید، ولی اگر مجبور به این کار شدید، از کمر خم نشوید، بلکه زانوهای خود را خم کنید و چمباتمه بزنید و نزدیک جسم بنشینید و آن را به آرامی بلند کنید. در این حالت باید پشت شما صاف باشد.

اگر خیلی صاف و مستقیم بنشینید و در همان حالت مدت زیادی بمانید، فشار زیادی به کمر شما وارد می شود

3- در رختخواب استراحت کنید. 

این باور غلط است.

آسیب حاد و یا پیچ خوردگی که باعث درد کمر می شوند، با استراحت کردن خوب می شوند. اما اگر درد کمر در اثر کشیدگی عضله باشد، پزشک انجام فعالیت بدنی عادی را توصیه می کند و خوابیدن در رختخواب در این حالت (برای چند روز) می تواند باعث بدتر شدن درد کمر گردد.

4- یک نوع بیماری یا آسیب جسمی باعث درد کمر می شود.

این باور درست است.

آسیب دیسک کمر، برخی بیماری ها، عفونت ها و حتی بیماری های ارثی می توانند دلیل درد کمر باشند.

5- تشک سفت برای کمر بهتر است.

این باور غلط است.

یک تحقیق در اسپانیا نشان داد افرادی که در تشک معمولی (نه سفت و نه شل) خوابیده بودند، نسبت به آنهایی که در تشک سفت خوابیده بودند، دارای درد کمر کمتری بودند.

افراد گوناگون به تشک های متفاوتی نیاز دارند که بستگی به نحوه خوابیدن و علت کمردرد آنها دارد.

6-هر چقدر وزن بدن بیشتر باشد، درد کمر نیز بیشتر است.

این باور درست است.

وزن مناسب باعث جلوگیری از درد کمر می باشد. چاقی بر قسمت کمر فشار وارد می آورد.

افرادی که چاق هستند و یا افرادی که بیشتر هفته بی تحرکند ولی یک روز خیلی فعالیت می کنند، بیشتر دچار کمردرد می شوند.

7- لاغر بودن مساوی است با بدون درد کمر بودن.

این باور غلط است.

هرکسی می تواند دچار درد کمر شود.

در حقیقت افراد خیلی لاغر هم ممکن است دچار شکستگی استخوان کمر و یا خرد شدن مهره های کمر شوند.

پزشکان برای درمان درد کمر، طب سوزنی را توصیه کنند. البته این کار باید توسط متخصص آن و در مراکز درمانی مجاز و معتبر انجام شود

8- ورزش برای کمردرد مضر می باشد. 

این باور غلط است.

ورزش منظم از کمر درد جلوگیری می کند. 

افرادی که در اثر آسیب حادی، دچار کمردرد شده اند، تحت نظر پزشک می توانند یک برنامه ورزشی ملایم داشته باشند و باید به تدریج بر شدت این ورزش ها اضافه شود.

پس از فروکش کردن درد، برنامه ورزشی ممکن است از عود درد کمر جلوگیری کند.


9- طب سوزنی می تواند درد کمر را تسکین دهد.

این باور درست است.

پزشکان برای درمان درد کمر و برای اشخاصی که توسط درمان های خانگی بهبود نیافته اند، طب سوزنی را توصیه کنند. 

البته این کار باید توسط متخصص آن و در مراکز درمانی مجاز و معتبر انجام شود.


10- روش درمانی کایروپرکتیک (از طب مکمل) درد را آرام می کند. 

این باور درست است.

متخصصان کایروپرکتیک و برخی پزشکان ارتوپد با دستکاری ستون فقرات درد کمر را بهبود می دهند. آنها با دست خود بر استخوان ها و بافت های اطراف کمر، فشار وارد می کنند.

اما این روش درمانی، برای همه افراد مناسب نیست و همانند طب سوزنی باید توسط متخصص آن و در مراکز درمانی مجاز و معتبر انجام شود.

11- یوگا به بهبود کمردرد کمک می کند.

این باور درست است.

اگر درد کمر تا سه ماه ادامه داشت، یوگا می تواند کمک کننده باشد

منبع : کوهستان تهران - با تشکر از وبلاگ انجمن کوهنوردان بروجرد - گردآوری: دکتر حمید مساعدیان

آن خانم در حال يخ زدن است؟!!

خانمها نسبت به آقايان در برابر سرما حساسترند. رگهاي خوني روي پوست خانمها زودتر منقبض مي‎شوند. در يک نتيجه‎گيري خانمها سرما را زودتر حس مي‎کنند، بخصوص زماني که به شدت خسته باشند. اگرچه بانوان درصد بافتهاي نگهدارنده چربي بيشتري دارند، معمولاً ماهيچه و عضله آنها کمتر است و هنگام ورزش کمتر گرما توليد مي‎کنند. 
در صورتي که سرما را احساس کرديد، مايعات و خوراکي گرم بخوريد. اين نکته مهم را فراموش نکنيد و پوشاک گرم اضافي همراه داشته باشيد حتي آقايان.

راههاي گرم شدن:
• به صورت معين و با نظم خاصي غذا بخوريد (مرتب باشد) و آب بدن خود را حفظ کنيد. 
• در هنگام حرکت، قبل از تعرق بدن پوشاک اضافي بدن را کم کنيد. زماني که توقف مي‎کنيد قبل از اين که سردتان شود اين کار را انجام دهيد. 
• هنگام سرما در صورت امکان دستکش 2 انگشتي بپوشيد. اين دستکشها بهتر هستند، چون چهار انگشت شما گرما را به هم منتقل مي‎کنند. 
• از دستکشهاي نازک پلي‎استر در زير دستکش اصلي استفاده کنيد. آنها چالاکي و سبکدستي شما کاهش نمي‎دهند و زماني که شما دستکش اصلي را براي انجام کاري از دستتان خارج مي‎کنيد گرماي زيادي را نگهداري مي‎کند. 
• از کلاههاي پشمي يا کرکي استفاده کنيد. کلاه توفان عاليست، اما اگر نياز نيست اگر شال ابريشمي استفاده کنيد. بيش از 50% گرماي بدن شما از سرو گردن شما خارج مي‎شود. 
• مطمئن باشيد که جوراب، پوتين و دستکش شما تنگ نباشد چرا که گردش خون صحيح باعث مي‎شود تا گرماي بدن شما حفظ شود. 
• اگر احساس کرديد انگشتان شما به يک قطعه يخ تبديل شده به سرعت بازوهايتان را به صورت دايره‎اي حرکت دهيد!! پس از چند دقيقه خون کافي به نوک انگشتهاي شما مي‎رسد. 

گرم خوابيدن
• سعي کنيد هميشه کيسه خوابي که به همراه مي‎بريد سرماي بيشتري از محيطي که شما مي‎خوابيد تحمل کند.
• قبل از ورود به کيسه خواب کمي نرمش کنيد تا گرم شويد. به اين صورت زمان کمتري لازم است تا شما درون کيسه خواب گرم شويد و گرمان بدنتان در فضاي کيسه خواب حفظ مي‎شود. 
• قبل از خواب مثانه را تخليه نماييد. Go 2 WC. چرا که بدن شما به گرم نگه داشتن مايع اضافي نيازي ندارد. 
• کلاه به سر بگذاريد، چرا که سرما از سر بيرون مي‎رود.

• زيرانداز يکي از مهمترين بخشهاي گرم خوابيدن است. اين نکته مهم را فراموش نکنيد که کيسه خواب شما اگر 100- هم باشد، اگر زيراندازتان در مقابل سرما و رطوبت نفوذپذير باشد کيسه خوابتان به نايلون تبديل مي‎شود. (مقاله مرتبط)

منبع: irankouh.com

20 حرکت برای تقویت زانوها

در اکثر ورزشها یکی از اعضای بدن که زیر فشار زیادی است زانوی ورزشکار است .
در ورزش کوهنوردی هم به علت  پیاده روی طولانی و حمل کوله پشتی سنگین  و عبور از مسیرهای با شیبهای تند به زانوی ورزشکار فشار زیادی وارد می آید ،پس در نتیجه یک کوهنورد برای اینکه بتواند فعالیت خود را به راحتی انجام دهد باید زانوی خو را تقویت کند و آنها را قوی کند، در زیر 20 حرکت را به شما توصیه میکنم  که  به راحتی میتوانید در منزل ویا در محیط کار به طور متوسط هفته ای سه یا چهار بار تکرار کنید :  

      
 1- بازی با گوی:

شیء کوچک مانند تیله، مهره های درشت یا قطعات خانه سازی (مراقب لبه های تیز باشید) و مانند آنها را بر روی زمین قرار دهید و یک لیوان کوچک نیز در نزدیکی آنها بگذارید. تیله ها را با استفاده از انگشتان پا، یکی یکی داخل لیوان بیاندازید. برای هر پا دو مرتبه این حرکت را با 10 مهره انجام دهید. میتوانید برای لذت بردن بیشتر از این ورزش، با افراد خانواده مسابقه جمع کردن مهره هم برگزار کنید.
 
2- محكم كردن زانو با حمایت پاشنه:

بنشینید و پاهای خود را دراز كنید .جسمی (مانند حوله ای تا شده یا یك   شیئ به ارتفاع پنج سانتی متر )را زیر پاشنه خود قرار دهید ,عضلات ران را سفت كنید و انگشتان را از مچ پا به سمت خود بكشید .تا ده بشمارید سپس عضلات را شل كنید و این تمرین را حداقل دو بار در روز و هر بار ده مرتبه انجام دهید.

 3- حرکت ضربدری:

پاهای خود را به حالت ضربدری قرار داده و خم شوید و سعی کنید انگشتان پای خود را لمس کنید. ۳۰ ـ ۱۵ ثانیه در همین وضعیت بمانید و بعد به حالت ایستاده باز گردید. ۳ بار این حرکت را تکرار کرده و بعد جای پاهایتان را عوض کرده و مجدد این کار را تکرار کنید.

 4- تعادل لی لی:
بر روی سطحی محکم (سطحی بدون فرش) قرار گرفته و بر روی یک پا بایستید، سعی کنید تعادل خود را حفظ کنید. زمانی که توانستید به مدت یک دقیقه بر روی یک پا بایستید، این حرکت را با چشمان بسته انجام دهید. در این حالت نیز مهارت یافته و سپس آنرا بر روی سطحی نااستوار مانند یک ترامپولین کوچک، بلوکهایی از جنس فوم یا صفحه های چرخدار انجام دهید.حفظ تعادل به تقویت مچ و کف پا کمک کرده و برای تقویت پشت نیز بسیار مفید است.


5- کشش انگشتان:

یک کش مخصوص ورزش یا حلقه ای که از کش محکم و عریض تهیه کرده اید را به پایه یک میز یا تختخواب سنگین بیاندازید. روی زمین بنشینید و پایخود را به طور کشیده در مقابل خود قرار داده و سر دیگر حلقه کش را به قسمت بالایی پای خود بیاندازید. کش باید به طور صاف و کشیده قرار بگیرد. حالا انگشتان خود را به سمت بدن خم کنید، ساق پا را مستقیم نگه دارید و تا جایی که مچ پا میتواند انگشتان را به سمت داخل بکشید. آرام به حالت اولیه برگردید. این حرکات را برای هر پا در دو ست 20 تایی انجام دهید.

  6- محكم كردن زانو:

بنشینینید و پاها را مقابل خود دراز كنید ,زانوی خود را هر چه محكم تر راست كنید ,آن را به زمین فشار دهید و هم زمان پا را از مچ به سمت خود بكشید .زانو را تا پنج شماره راست نگه دارید,سپس آن را كاملا شل كنید (سه بار در روز هر بار 10مرتبه) .
7-محكم كردن زانو در حالت ایستاده یا نشسته:
باید این تمرین را در فعالیت های روزمره خود بگنجانید .برای مثال هنگامی كه برای
مدت طولانی نشسته اید به دفعات زانوی خود را راست كنید.
 
8-فشار منفی:

بر روی یک پله بایستید به طوری که پنجه پا بر روی پله قرار گرفته و پاشنه ها آزاد باشند.با هر دو پا بر روی پنجه بلند شوید تا عضله ساق کشیده شود.در همین حالت یکی از پاها را از روی پله بلند کرده و پاشنه پای دیگر را به سمت پایین بکشید. بلند کردن یک پا تا پایین کشیدن کامل پاشنه باید حداقل 10 ثانیه طول بکشد. این کار موجب تاثیر بیشتر حرکت و همچنین جلوگیری از ورم زردپی آشیل و کشیدگی بیش از حد آن خواهد شد.

  9-بالا بردن پا در وضعیت كشیده:

بنشینید و پاها را راست كنید .درحالیكه زانو را در وضعیت كشیده قفل كرده اید ,پای آسیب دیده را بالا ببرید ,سپس تا نزدیكی زمین پایین بیاورید .این تمرین را به صورت متوالی و سریع ده بار انجام دهید و سعی كنید به سی برسانید.

 10- بالا بردن پا با وزنه:

بنشینید و پاهای خود را راست كنید .وزنه ای روی مچ پا قراردهید ,پاها را در همان حالت راست بودن بالا ببرید سپس به آرامی پایین بیاورید.برای شروع,وزنه نباید از یك كیلوگرم بیشتر باشد وزنه را به تدریج سنگین تر كنید. مراقب باشید كه زانو در وضعیت كشیده باشد.تمرین را با 5بار شروع كنیدو به تدریج به 5سری ده تایی برسانید.


11- ضربدری به کمک دیوار:

در کنار دیوار به پهلو بایستید و یک دست را به دیوار تکیه دهید پایی را که دورتر از دیوار قرار گرفته است از مقابل پای دیگر به حالت ضربدری عبور دهید. دقت کنید که کف هر دو پای شما روی زمین قرار گیرند. مفصل ران خود را به سمت دیوار خم کنید. ۱۵ ثانیه این کشش را حفظ کنید. پس از این که این حرکت را ۳ بار تکرار کردید جای پاها را عوض کرده و حرکت را مجدد تکرار نمایید.

 12- چرخش زانو:

رو به دیوار ایستاده و هر دو دست خود را همسطح چشمانتان روی دیوار قرار دهید. یک پا را عقب‌تر قرار دهید و پاشنه آن را به زمین بچسبانید. پای عقب‌تر را به سمت داخل بچرخانید و به آرامی به سمت دیوار خم شوید تا در پشت ران کشش را احساس کنید. ۳۰ ـ ۱۵ ثانیه در همین حال بمانید. این حرکت را ۳ بار در هر پا تکرار کنید.

 13-چرخش مفصل ران:

بنشینید و مفصل های پاهای خود را راست كنید.در حالی كه زانو را در همان وضعیت كشیده قفل كرده اید پا را بالا ببرید و دایره هایی را با پای خود در فضا رسم كنید و آن را به سری های ده تایی برسانید این تمرین را با افزودن وزنه به مچ پا انجام
دهید.
 14-حركت بازی اعداد:

بنشینید و پاهای خود را راست كنید ,در حالی كه زانو را صاف نگه داشته اید پا را بالا ببرید و بدون توقف اعداد رادر فضا بنویسید.وقتی این تمرین برایتان آسان شد,آن را با افزودن وزنه به مچ پا ادامه دهید.


15- بالا بردن پا در وضعیت نشسته:

بنشینید و پاها را راست كنید .در حالی كه زانو را در وضعیت كشیده قفل كرده اید پا را بالا ببرید به صورت عرضی آن را به یك سو ببرید و به آرامی به سمت مركز برگردانید و آن گاه به نرمی پایین بیاورید.این حركت را با هر پا 5 بار تكرار كنید و به تدریج به سه سری ده تایی برسانید,سپس این تمرین را با افزودن وزنه به مچ پا ادامه دهید.

  16-دور كردن مفصل ران:

به پهلو بخوابید ,به نحوی كه پای آسیب دیده بالا قرار گیرد .زانو را راست نگه دارید و پا را از زانو بالا ببرید,تا سه بشمارید و سپس به آرامی پایین بیاورید.با 5بار شروع كنید ,به تدریج تعداد تمرین را به سه سری ده تایی برسانید و سپس با افزودن وزنه به مچ پا آن را ادامه دهید.

  17-بالا بردن پا در وضعیت دمر:

روی شكم بخوابید.زانو را راست نگه دارید و پا را از عقب كمی بالا ببرید. این وضعیت را تا سه شماره حفظ كنید ,سپس به تدریج پا را پایین بیاورید .این تمرین را باهرپا 5 بار انجام دهید,به تدریج آن را به سه سری ده تایی برسانید و سپس با افزودن وزنه به مچ پا ادامه دهید .

   18-حرکت اسکات:

در حالیکه پاها به اندازه عرض شانه باز هستنددست خود را به یک میز یا دیوار به حالت تکیه گاه قرار دهید.زانوها را به آهستگی خم کنید تنه را تا جائیکه را تقریبا موازی کف زمین قرار بگیرد پائین بیاورید،(مفاصل ران نباید پائین تر از زانوها باشد).
بدون قوس دادن به کمر پاها را صاف کنید و به وضعیت شروع برگردید.این حرکت را در سه ست ده تائی تکرار کنید.

19-راه رفتن با گام بلند(یورش)

در حالیکه پاها در کنار هم هستند و لگن به عقب متمایل شده است بایستید.
با پای درگیر یک گام به جلو بردارید ،زانوی جلو را خم کنیدو پا را روی زمین بگذارید،انگشتان به جلو اشاره میکنند.پشت باید صاف نگه داشته شودبا حرکت کشیدن پا به عقب که از پاشنه شروع میشود پای جلو را صاف کنید و به وضعیت شروع برگردید.

20- خم کردن زانوها در حالیکه پاها به خارج چرخیده اند:
 
در حالیکه پاها بیشتر از عرض شانه باز هستند بایستید،انگشتان به خارج چرخیده اند ودستها به طرفین باز شده اند.
پشت را راست و سر را صاف نگه دارید.زانوها را تا وضعیت نیمه اسکات خم کنید پاشنه ها را روی کف زمین نگه دارید.با فشار عضلات ران،به وضعیت ایستاده برگردید و مایل بودن لگن را در تمام طول حرکت حفظ کنید.روی انگشتان بلند شوید برای یک لحظه این حالت را نگه دارید سپس رها کنید.    

آفتاب سوختگی در ورزش و کوهنوردی و درمان آن :

انجمن پزشکی کوهستان ایران: آفتاب سوختگی نوعی التهاب پوستی است که در اثر مجاورت طولانی در معرض آفتاب یا سایر منابع پرتو ماوراي بنفش حاصل می‌شود. و این عارضه در بین کوهنوردان و طبیعت گردان بسیار شایع است ؛ در ذیل ضمن معرفی انواع طیف های نور ماوراء بنفش با آفتاب سوختگی ، علائم ، عوامل و درمان آن بیشتر آشنا می شویم .

انواع طيف نور ماوراءبنفش (UV light Spectrum)

بيش از ۹۵درصد اشعه UV كه به سطح زمين مي‌‌رسد UVA است و كل اشعه UVC و بيشتر UVB توسط اكسيژن و ازن جذب مي‌‌شود. نور خورشید شامل (۵۰درصد) اشعه قابل دید، (۴۰درصد) نور مادون قرمز و (۱۰درصد) نور ماوراي بنفش می‌باشد.اشعه ماوراي بنفش زیان آور بوده و عامل ایجاد کننده آسیب‌های پوستی است. به منظور حفاظت از ژنوم در برابر تاثيرات مخرب اشعه UV مكانيسم‌هاي دفاعي زير استفاده مي‌شود. لايه‌‌هاي سطحي كه اشعه UV را جذب مي‌‌كنند. سيستم‌‌هاي دفاعي آنتي اكسيدان آنزيمي و غيرآنزيمي پروسه ترميم سيستم از بين برنده سلول‌هاي آسيب ديده
ميزان نفوذ اشعه UV به پوست در لایه‌‌‌هاي مختلف پوست متفاوت است. UVA در درم و UVB اغلب در اپیدرم جذب می‌شود. کرم در لایه‌های فوقانی درم جذب می‌شود و UVC در صورتی‌که به سطح زمين برسد، توسط استراتوم كورنيوم و لايه‌هاي فوقاني اپيدرم جذب يا بازتاب مي‌شود. اشعه UV بر روي پوست اثرات آشکار کوتاه مدتی از جمله آفتاب سوختگی و برنزه شدن دارد. اثرات زيانبار آفتاب سوختگي با افزايش طول موج كمتر مي‌شود. به عنوان مثال: طول موج nm۳۶۰، هزار برابر كمتر از طول موج nm۳۰۰ باعث بروز قرمزي مي‌‌گردد.

آفتاب سوختگي چيست؟

آفتاب سوختگی نوعی التهاب پوستی است که در اثر مجاورت طولانی در معرض آفتاب یا سایر منابع پرتو ماوراي بنفش حاصل می‌شود. این سوختگی در اثر پرتو ماوراي بنفش موجود در نور خورشید یا دستگاه‌های برنزه‌کننده (سولاریوم) به ‌وجود می‌آید. از نشانه‌های آن می‌توان سرخی بیش از حد پوست، دردناک شدن و گاهی ایجاد تاول را نام برد. آفتاب سوختگی هنگامی رخ می‌دهد که مقدار تابش اشعه خورشید یا سایر منابع نوری حاوی پرتو ماوراي بنفش بیش از توانایی رنگدانه محافظت کننده پوست بدن یعنی ملانین باشد. آفتاب سوختگی خارجی‌ترین لایه پوست را درگیر كرده و اغلب سوختگی اغلب درجه ۱ ایجاد مي‌كند. ممکن است تاول ایجاد شود، ولی سوختگی درجه ۳ ایجاد نمی‌شود. تماس ۱۵ تا ۳۰ دقیقه روی یک پوست حساس مي‌تواند ایجاد آفتاب‌سوختگی کند. تماس مزمن و طولانی مدت با نور آفتاب وسایر منابع نور ماوراي بنفش موجب ایجاد پیری پوست می‌شود که علايم آن شامل شلی پوست چین‌وچروک و ضایعات پیگمانته و کراتوز‌‌‌هاي آفتابي و بالاخره سرطان‌هاي پوستی می‌شود. تماس بیش از حد در مدت کوتاه نیز باعث ایجاد آفتاب سوختگی می‌شود. اگرچه افراد با پوست روشن و چشم آبی بیشتر مستعد آفتاب سوختگی هستند ولی در افراد با پوست تیره هم با طولانی قرار گرفتن در معرض این اشعه آفتاب سوختگی رخ می‌دهد. آفتاب سوختگي معمولاً افرادي كه به ساحل مي‌روند، ماهي‌گيران، باغبانان يا هر كسي كه در محيط بيرون كار مي‌كند و افرادي كه از دستگاه‌هاي برنزه كننده استفاده مي‌‌كنند، درگير مي‌كند.

علايم

در آفتاب سوختگی خفیف قرمزی، تحریک پذیری و خارش پوست وجود دارد. با ادامه تماس ممکن است تورم، درد و تاول پیدا شود. درد ناشی از آفتاب سوختگی ۲ تا ۴ ساعت بعد از تماس شروع مي‌شود و شدت ان ۱۲ تا ۲۴ ساعت بعد است. اگر تماس در همین مرحله قطع شود، پس از چند روز در ناحیه آفتاب سوخته دچار پوسته‌ریزی شده و التیام می‌يابد. در صورت ادامه تماس با نور آفتاب علايم شدیدتری پیدا می‌شود. مثل تاول‌‌‌هاي بزرگ بعلاوه برتاول‌‌‌هاي بزرگ و زیاد، علايم سیستمیک مثل تب و لرز، تهوع و استفراغ، خواب آلودگی و از دست دادن آب بدن و اختلال آب و الکترولیت‌ بروز مي‌كند. گاهی عفونت ثانویه اضافه می‌شود و در موارد پیشرفته‌تر شوک و مرگ اتفاق می افتد. آفتاب سوختگی شدید به همان اندازه سوختگی حرارتی وخیم است و ممکن است همان اثرات عمومی را داشته باشد. بنابراین نباید آن را بی‌اهمیت انگاشت. هر سال بسیاری از افراد در نتیجه قرار گرفتن در معرض نور شدید خورشید فوت مي‌كنند و میلیون‌ها نفر دچار آفتاب‌ سوختگی می‌شوند. آفتاب‌ سوختگی برخلاف سوختگی حرارتی فوراً تظاهر نمي‌كند. بنابراین هنگامی که دردناکی و قرمزی پوست شروع می‌شود، آسیب پوستی از قبل رخ داده‌ است. درد در ۶ تا ۴۸ ساعت ابتدایی پس از قرار گرفتن در معرض آفتاب شدید بیشترین شدت را دارد. گفته می‌شود که آفتاب‌سوختگی سیستم ایمنی بدن را تغییر می‌دهد. در اثر تماس‌‌‌هاي مکرر با نورحورشید آسیب‌‌‌هاي وارد شده به سیستم ایمنی افزایش می‌یابد که این مسأله در ایجاد سرطان‌هاي پوستی نقش عمده‌ای دارد. آفتاب سوختگي با ايجاد حالت پيش التهابي (Pre inflammatory effect) مي‌‌تواند باعث بـروز فـوتـوتـوكـسيك، واكنش‌هاي آلرژيك، فوتودرماتوز، تشديد مشكلات التهابي پوست از جمله درماتيت آتوپيك، پسوريازيس، پتيريازيس و اشعه UV مي‌‌تواند بـــاعــث بــــروز اثــــرات Immunosuppressive شود.

عوامل

برخی عوامل حساسیت شخص را نسبت به آفتاب‌سوختگی افزایش می‌دهند؛ از جمله:

۱- قرار گرفتن در معرض آفتاب در ساعت اوج آفتاب (۱۰ صبح تا ۴ بعدازظهر) خصوصاً در نوزادان و کودکان که نسبت به بزرگسالان پوست حساس‌تری دارند

۲- روشنی پوست: افراد با پوست‌های روشن با احتمال بیشتری نسبت به افراد با پوست تیره‌تر دچار آفتاب‌سوختگی می‌شوند.

۳- مصرف داروها: مصرف خوراکی بعضی از داروها مي‌تواند باعث حساس شدن پوست به آفتاب شود و به دنبال ان آفتاب سوختگی رخ دهد. از جمله این داروها: تتراسیکلین‌ها و دیورتیک‌‌‌هاي تیازیدی را می‌توان نام برد. مصرف بعضی مواد آرایشی و بهداشتی مثل صابون‌‌‌هاي معطر عطر‌ها و کرم‌ها مي‌تواند باعث حساس شدن پوست به نور آفتاب شود و آفتاب سوختگی رخ دهد. از جمله این ترکیبات برگومات را می‌توان نام برد.

درمان

بیمار باید به یک محل خنک و دور از آفتاب انتقال يابد. کمپرس‌‌‌هاي خنک‌کننده استفاده شود. برای مثال: دوش یا حمام آب سرد بگیرید یا پارچه مرطوب و سرد روی سوختگی قرار دهید. کرم‌های بیحس کننده حاوی بنزوکايین، لیدوکايین و وازلین روی پوست مالیده نشود، زيرا ممكن است باعث تحريك پوست و واكنش‌هاي آلرژيك شود. از قرار دادن يخ يا مخلوط آب و يخ بر روي پوست بپرهيزيد. از مصرف تركيبات حاوي وازلين روي پوست بپرهيزيد. وازلين از تعريق و دفع حرارت پوست جلوگيري مي‌كند. اين امر در مورد مصرف كره و روغن‌ها نيز صادق است. از کرم‌‌‌هاي مرطوب‌کننده و یا کرم هیدروکورتیزون‌ استفاده شود. نوشیدن آب زیاد توصیه می‌شود. اگر تاول پوستی به وجود آمده‌است، تاول‌ها را نتركانيد، زيرا آنها براي محافظت از لايه‌‌هاي زيرين پوست تشكيل مي‌شوند و تركاندن‌شان ممكن است به عفونت بينجامد. اگر تاول خودبخود باز شد به آرامي پوست مرده را از روي آن برداريد و يك پماد آنتي بيوتيك روي آن بماليد و یک گاز خشک روی تاول قرار دهيد. پانسمان خشک مي‌تواند از عفونت جلوگیری کند. سيلورسولفاديازين (كرم ۱درصد) جهت درمان آفتاب سوختگي مناسب است. البته بايد در مورد مصرف آن در ناحيه صورت احتياط كرد. اگر پوست‌تان تاول نزده‌است، از کرم مرطوب‌کننده و یا کرم‌‌‌هاي کورتیکوسترويید‌‌‌هاي موضعی برای تسکین ناراحتی استفاده كنيد. داروهای مسکن مانند ایبوپروفن در کاهش درد موثرند. در صورتی که به همراه آفتاب سوختگی تب وجود دارد یا تاول‌های پر از مایع، سرگیجه یا اشکالات بینایی ايجاد شده است، باید فوراً به پزشک مراجعه کرد. در موارد وجود دهیدریشن و اختلال آب و الکترولیتی بستری در بیمارستان و مایع درمانی نیاز است. آفتاب سوختگي مي‌‌تواند چند روز فرد را از كارش باز دارد. همچنين مي‌‌تواند باعث پيري زودرس يا سرطان پوست شود. ساير مشكلات پوستي مثل هرپس سيمپلكس، لوپوس و پورفيري ممكن است بدتر شود.

پیشگیری

۱- از قرار گرفتن غیر ضروری در برابر آفتاب خود داری کنید. ۴- حداکثر تابش اشعه ماوراي بنفش بین ساعات ۱۰ صبح تا ۴ بعد از ظهر است. در این ساعات در محیط‌‌‌هاي بسته بسر برید و اگر در محیط بیرون هستید، در سایه باشید، زیرا سایه مي‌تواند تا ۵۰درصد باعث کاهش اثرات اشعه ماوراي بنفش شود. ۳- در روز‌‌‌هاي ابری هنوز اشعه ماوراي بنفش وجود دارد و ممکن است آفتاب سوختگی رخ دهد. در فصل زمستان در روز‌‌‌هاي برفی برف مي‌تواند تا ۸۰درصد اشعه ماوراي بنفش را منعکس کند و موجب آفتاب سوختگی شود. با بالا رفتن در ارتفاعات شدت اشعه ماوراي بنفش افزایش می‌يابد. با افزایش ار تفاع، هر ۳۰۰ متر ۴ تا ۵ درصد شدت آن اضافه مي‌شود؛ بنابراین کسانی که به کوهنوردی می‌روند توصیه می‌شود با توجه به این نکته از کرم‌‌‌هاي ضد آفتاب استفاده کنند. از گرفتن حمام آفتاب و برنزه کردن پوست باید پرهیز کرد. از رفتن به سالن‌‌‌هاي مخصوص برنزه کردن و استفاده از اشعه‌‌‌هاي مصنوعی بپرهيزيد. در صورتی‌که تمایل به برنزه شدن دارید، می‌توانید از کرم‌‌‌هاي مخصوص برنزه کردن استفاده کنید تا ضمن محافظت ازاشعه آفتاب رنگ دلخواه‌تان را نیز به‌دست آورید.

استفاده صحيح از ضد آفتاب‌ها

پوست باید تمیز و خشک باشد. یک‌ربع تا نیم ساعت قبل از بیرون رفتن از ضد آفتاب استفاده شود. مقدار ضد آفتاب باید کافی باشد (۲ میلی‌گرم به ازاي هر سانتی متر مربع و یا یک بند انگشت برای کل صورت). نیاز است. هر چهار ساعت بسته به نوع ضد آفتاب بایستی تکرار شود. ضد آفتاب باید روی کل نواحی در معرض نور مالیده شود (صورت، پشت گردن، گوش‌ها و پشت دست‌ها). در زمان‌های شنا در استخر‌‌‌هاي رو باز از ضد آفتاب‌‌‌هاي واتر پروف یا مقاوم به آب استفاده شود مدت دوام این ضد آفتاب‌ها ۸۰ دقیقه است و باید پس از اين مدت تجديد شوند.

استفاده از پوشش مناسب

لباس مي‌تواند به عنوان یک عامل محافظت کننده از آفتاب باشد. لباس‌‌‌هايی که بافتی فشرده دارند و لباس‌‌‌هاي ضخیم محافظت بیشتری اعمال مي‌‌كنند. آستین لباس باید بلند باشد. لباس‌‌‌هاي تیره محافظت بیشتری و لباس خیس محافظت کمتری دارد. از دستکش برای پوشش دست‌ها استفاده شود. از کلاه‌‌‌هاي نقاب دار استفاده شود. لبه آنها باید ۷/۵ تا ۱۰ سانتی متر باشد. از عینک‌‌‌هاي آفتابي استفاده شود. اینها علاوه بر محافظت از چشم، از پوست اطراف چشم ها نیز محافظت مي‌كنند.

در مورد بچه‌ها تمامی نکات فوق باید رعایت شود

۷۰ تا ۹۰درصد از زماني‌كه هر فرد در طول عمرش در آفتاب قرار مي‌‌گيرد، در ۲۰ سال اول زندگي است. قرار گرفتن در معرض اشعه ماوراي‌بنفش اولين عامل ايجاد انواع سرطان پوست است. بعضي از مطالعات نشان مي‌دهند كه آفتاب سوختگي شديد در دوران كودكي ممكن است منجر به ملانوم يعني كشنده‌ترين نوع سرطان پوست شود. افرادي داراي پوست و موي روشن يا كك مك و كساني‌كه چشم‌هاي آنها آبي يا سبز است، بيش از سايرين در معرض آسيب‌هاي مختلف پوستي، از جمله سرطان پوست هستند، ولي به هر حال اشعه آفتاب براي همه افراد خطرناك است.به بچه‌ها باید آموزش داده شود که وسط روز در محیط‌‌‌هاي باز و آفتابي بازی نکنند. و حتی‌الامکان در سایه بسر ببرند. همچنين از پوشش مناسب و کلاه‌‌‌هاي نقاب‌دار استفاده کنند. پوشیدن یک بلوز مي‌تواند فاکتور محافظتی ۳ تا۴ داشته باشد. بچه ها نیز باید از کرم‌های ضد آفتاب استفاده کنند. استفاده از ضد آفتاب‌ها در طی ۱۸ سال اول زندگي منجر به کاهش ۷۸درصد سرطان‌هاي پوستی شده است.

در نهایت

عواقب درازمدت سال‌های متوالی قرار گرفتن در معرض نور تند خورشید مهم است.یک بار آفتاب سوختگی همراه با تاول زدن پوست احتمال سرطان سلول‌های رنگی پوست (ملانوسیت‌ها) را که ملانوم نامیده می‌شود، دو برابر مي‌كند. قرار گرفتن مداوم در معرض نور خورشید باعث پیری زودرس پوست و ایجاد چین و چروک روی آن می شود. و لکه‌‌‌هاي قهوه‌ای به نام لنتیگو روی پوست نتیجه تابش نورآفتاب هستند.سرطان پوست (چه از نوع سلول پایه‌ای و چه از نوع سلول فلسی) مستقیماً با میزان قرار گرفتن در معرض آفتاب (که بر حسب دو عامل رنگدانه‌های پوست و ساعات زیر آفتاب بودن معین می‌شود) ارتباط دارد. نهایتاً قرار گرفتن در معرض نور خورشید و صدمه ناشی از پرتو فرابنفش در ایجاد آب مروارید دخیل است.

آلرژی‌های خورشیدی چه هستند؟

آفتاب سوختگی تنها بلایی نیست که اگر مدتی زیر نور آفتاب قرار بگیرید، به سرتان می‌آید. از جمله حساسیت‌هایی که آفتاب در برخی افراد ایجاد می‌کند، می‌توان به کهیر آفتابی و لوسیت اشاره کرد که به عنوان آلرژی‌های آفتابی شناخته شده‌اند.

کهیر آفتابی چیست؟

در برخی افراد تابش شديد آفتاب شدید در عرض چند دقیقه جوش‌های کوچک قرمز رنگی روی پوست آنها ايجاد مي‌كند که مثل جای نیش حشرات است و خارش دارد. در صورتی که فرد وارد سایه شود، این دانه‌ها در عرض يكي‌دو ساعت ناپدید می‌شوند. کهیر آفتابی گاهی بسیار شدید است؛‌ به‌طوری که فرد را از خارج شدن از خانه باز می‌دارد. این بیماری بیشتر در خانم‌های ۲۰ تا ۴۰ ساله دیده می‌شود و ممکن است چند سال پس از دیده شدن این بیماری در یک فرد مدام عود کند.

لوسیت تابستانی

این بیماری نیز از جمله ناراحتی‌های شایعی است که آفتاب مسبب آن است و مانند بسیاری دیگر از بیماری‌های پوستی، زنان بیشتر به آن مبتلا می‌شوند. جالب اینجاست که این بیماری در افرادی که در مواجهه طولانی مدت با نور خورشید نبوده اند هم دیده شده است. نشانه‌های بیماری بسیار شبیه نشانه‌های بیماری کهیر آفتابی است. دانه‌های قرمز همراه با خارش در نواحي زیر بغل، روی دست‌ها و پاها ايجاد مي‌شود. در افراد دچار این نوع از آلرژی آفتابی، دانه‌ها پس از ۳۰ دقیقه ماندن زیر آفتاب بیرون زده و ایجاد آنها تا چند ساعت و حتی تا چند روز پس از آن نیز باقي مي‌ماند. و تقریبا یک هفته برای محو شدن آنها زمان لازم است.

اگر مبتلا به یکی از این دو آلرژی هستیم، چه کنیم؟

جواب این سوال ساده است. همیشه در سایه بمانید و حتی در سایه نیز از یک ضد آفتاب خوب بهره بگیرید، چون اشعه‌های مضر آفتاب حتی از ابرها هم گذشته و به پوست آسیب می‌رسانند. در صورتی که آلرژی‌های آفتابی در شما بسیار شدید بروز می‌کند، حتما به پزشک مراجعه برخی از افراد به دلایل موروثی مبتلا به این نوع ناراحتی‌ها مي‌شوند، اما برخی بیماری‌ها نظیر لوپوس نیز می‌تواند سبب بروز حساسیت‌های پوستی در مواجهه با آفتاب گردد.
مرجع : دنیای سلامت و با تشکر از سایت: kooh5

انجمن پزشکی کوهستان ایران: ظاهراً استراحت در بيابان كار دشواري به نظر مي‌رسد. اما تفاوت بين دشواري و لذت بردن به هنگام استراحت در شكارگاه، به سادگي انتخاب يك كيسه خواب راحت و مناسب است. شكل‌هاي مختلف كيسه خواب: تفاوت بين كيسه خواب‌هاي موجود در بازار كاملاً قابل تشخيص است. دو نوع كلي با عنوان‌هاي مستطيلي شكل و موميايي (شبيه به مقبره‌هاي باستاني مصر) وجود دارد كه به علاقه‌مندان كمپينگ عرضه مي‌شود. كيسه خواب‌هاي مستطيلي شكل: اين كيسه خواب‌ها فضاي كافي براي حركت كردن و چرخيدن دارند.



شكل‌هاي مختلف كيسه خواب :
تفاوت بين كيسه خواب‌هاي موجود در بازار كاملاً قابل تشخيص است. دو نوع كلي با عنوان‌هاي مستطيلي شكل و موميايي (شبيه به مقبره‌هاي باستاني مصر) وجود دارد كه به علاقه‌مندان كمپينگ عرضه مي‌شود.

- استراحت داخل يك چادر حرارت بيشتري را در مقايسه با فضاي آزاد ايجاد خواهد كرد. حرارتي كه از بدن شما و از طريق كيسه خواب خارج مي‌شود كم كم فضاي كوچك داخل چادر را گرم‌تر مي‌كند و هر قدر اين فضا كوچك‌تر باشد اتلاف حرارتي نيز كمتر بوده و كمتر احساس سرما خواهيد كرد در حالي كه در چادرهاي بزرگتر حرارت توليد شده در داخل چادر زودتر هدر مي‌رود.

برداشت از : http://www.irandeserts.com/